Stijgt niet boven de middelmaat uit

Ondanks dat Clare Mackintosh altijd al auteur wilde worden, heeft ze aanvankelijk gekozen voor een carrière bij de politie. Op een bepaald moment besloot ze meer tijd aan haar gezin te willen besteden, waarna ze haar loopbaan tijdelijk onderbrak en werd tegelijkertijd freelancejournalist. Ze keerde niet meer terug bij de politie, liet de journalistiek eveneens achter zich en werd fulltime schrijfster. In 2016 debuteerde ze met Mea culpa en vijf jaar later verscheen Gegijzeld, dat beschouwd kan worden als een ‘Locked Room Thriller’.

Het is bijna kerst en om haar moeizame huwelijk te ontvluchten lukt het Mina Holbrook om tijdens de eerste rechtstreeks vlucht van Londen naar Sydney als stewardess aan het werk te gaan. Ze hoopt dan ergens anders aan te kunnen denken en alles op een rijtje te kunnen zetten. Toch loopt niet alles zoals ze vooraf had verwacht, want eenmaal in de lucht krijgt ze een brief met een aantal instructies. Als zich hieraan onttrekt, zal haar vijfjarige dochter Sophia sterven. Het dilemma waar Mina nu voor komt te staan, is levensgroot, want kiest ze voor Sophia of voor de honderden passagiers?

De bijzonder korte proloog, maar ook een oproep naar de alarmcentrale daarvoor, zijn veelbelovend en maken de lezer nieuwsgierig. Want, ondanks dat je al een globale indruk krijgt, wat heeft zich exact voorgedaan? Deze twee fragmenten zijn echter niet representatief voor het verhaal, en komen ze eveneens niet voor de volle honderd procent overeen met de werkelijke gebeurtenis. Achteraf bezien is de zin ervan dus niet geheel duidelijk. Na deze inleidingen wordt de plot afwisselend verteld door de belangrijkste personages, Mina en Adam Holbrook, waarover geleidelijk aan steeds meer bekend wordt. De verhaallijnen van beiden worden zo nu en dan onderbroken door passages vanuit het perspectief van enkele reizigers, waarvan al snel blijkt dat ze een verleden hebben en dit achter zich willen laten door in het vliegtuig te stappen. Je kunt je echter niet aan de indruk onttrekken dat zij iets met de gijzeling – de titel van de thriller spreekt immers boekdelen – te maken hebben.

Aanvankelijk lijkt er helemaal niets aan de hand te zijn, want in het eerste deel van het verhaal wordt voornamelijk veel uit de doeken gedaan over Mina’s werkzaamheden tijdens de vlucht, over haar enigszins vertroebelde relatie met haar man Adam en de liefde die ze allebei voor hun geadopteerde dochter Sophia voelen. Alles kabbelt als het ware in een rustig tempo voort. Dit verandert in geringe mate als het vliegtuig in het tweede deel van het boek gekaapt wordt. Vanaf dat moment ontstaat er een lichte spanning en de lezer kan zich het gevoel van diverse passagiers voorstellen. Hij vraagt zichzelf tevens af wat hij zou doen als hij in de schoenen van Mina stond. Een dilemma dus. Desondanks ontbreekt de echte beklemming die bij zo’n situatie ongetwijfeld om de hoek komt kijken. Daarvoor is het allemaal veel te tam en worden de diverse voorvallen te afstandelijk verteld.

Mackenzie weet de omstandigheden waarin Adam en Sophia zich op een gegeven moment bevinden beter weer te geven. Je kunt je voorstellen hoe zij zich dan moeten voelen, vooral omdat ze er zelf zo goed als geen invloed op kunnen uitoefenen. Ook hoe Mina erin staat, is voor te stellen, maar aan de andere kant zit er ook iets gekunstelds aan, met name in de slotfase van de plot. Wat zich dan voordoet is zonder meer interessant, maar behoorlijk onrealistisch. Uiteindelijk komen de grootste verrassingen in het laatste hoofdstuk en de epiloog voor, rijkelijk laat voor een thriller.

Het idee achter het vlot en toegankelijk geschreven Gegijzeld is zonder meer goed, maar de auteur heeft er desondanks te weinig uitgehaald. De spanning is ondermaats en de onverwachte zijn beperkt. Hierdoor stijgt het boek niet boven de middelmaat uit.