Toegankelijk en realistisch

Na haar studie Engels vertrok Clare Chambers naar Nieuw-Zeeland waar ze haar eerste roman Uncertain terms (1992) schreef. Na haar terugkeer naar Engeland heeft ze nog acht romans geschreven, waaronder het in 2022 verschenen Geluksmomenten. Voor dit boek liet ze zich inspireren door een radio-uitzending over een Duitse vrouw die medio jaren vijftig van de vorige eeuw beweerde een maagdelijke moeder te zijn. Dit gegeven leek haar fascinerend genoeg om er een roman over te schrijven.

Het is 1957 en Jean Swinney werkt als enige vrouw op de redactie van de lokale krant, de North Kent Echo. Op een redactievergadering gaat een brief rond waarin een jonge vrouw, Gretchen Tilbury, beweert dat bij de conceptie van haar dochter geen man betrokken is geweest. Jean neemt de taak op zich om hier meer over te weten te komen. Ze begint met het onderzoek, raakt bevriend met Gretchen en haar tienjarige dochter Margaret, wordt verliefd op Gretchens man Howard, waarna het leven de vier binnen korte tijd nogal verandert.

Een kort krantenbericht uit de North Echo Kent van vrijdag 6 december 1957 over een treinongeluk dat een paar dagen daarvoor plaatsvond, vormt het begin van het verhaal. Je verwacht dat de auteur hier tijdens de plot op terugkomt, maar niets is minder waar. Pas aan het eind, in het nawoord van de auteur, verwijst een afbeelding van een herinneringsplaquette opnieuw naar deze werkelijk gebeurde treinramp waarbij velen zijn omgekomen. Het eigenlijke verhaal begint in juni van datzelfde jaar en wordt de lezer gedurende een halfjaar deelgenoot gemaakt van het leven van in eerste instantie Jean, maar later ook in dat van Gretchen, Howard en Margaret.

Aanvankelijk beschrijft Chambers de gewone huis-tuin-en-keuken-dingetjes waar Swinney zich mee bezighoudt, zoals het maaien van gras, het kopen van producten voor de maaltijd en het schrijven van een brief. Misschien dat dit allemaal wat gezapig, kneuterig of saai overkomt – en wellicht is dat ook wel zo – maar op de een of andere manier boeit dit ook wel weer. Het zijn uiteindelijk huishoudelijke taken waar iedereen mee te maken krijgt, zeker in de periode waarin het verhaal zich afspeelt. Een en ander is dus behoorlijk herkenbaar. Jeans werkzaamheden bij de krant hebben echter ook een aanzienlijk aandeel, want naast al die privéperikelen heeft ze zichzelf ten doel gesteld de bewering van Gretchen te onderzoeken.

De verhaallijn over dit gestaag verlopende onderzoek heeft een heel andere strekking en is daarom op een andere manier interessant. De lezer wordt namelijk steeds nieuwsgieriger naar de ware toedracht van de conceptie, ook al heb je er een licht vermoeden van. Daarnaast zijn er diverse wendingen, wordt stukje bij beetje meer van de sluier opgelicht en daardoor ontstaat er zelfs een lichte spanningsboog. Bij haar naspeuringen ontmoet Jean diverse personages en die zijn stuk voor stuk markant, hoewel de een wel iets meer dan de ander. Ze geven, net als de protagonisten overigens, zonder twijfel kleur aan het verhaal.

Hoewel het er veel van weg heeft dat er niet zo heel veel gebeurt, gebeurt er in zekere zin wel degelijk veel. De levens van personages worden op z’n kop gegooid, allerlei onthullingen vinden plaats en blijdschap en teleurstellingen wissel elkaar af. Dit alles in een ogenschijnlijk luchtig jasje, maar omdat de auteur verschillende gevoelige thema’s in de plot heeft verwerkt, is het verhaal diepgaander dan op het eerste gezicht lijkt. Maar loodzwaar – enkele trieste en aangrijpende momenten komen wel voor - wordt het nergens en daardoor is Geluksmomenten een bijzonder toegankelijke en realistische roman.