Geloofwaardig en fascinerend

Op zestienjarige leeftijd was Michael Connelly (1956) er getuige van dat een man een pistool in de bosjes probeerde te verbergen. Hierdoor raakte hij geïnteresseerd in misdaad en de boeken van Raymond Chandler. Na zijn afstuderen was hij jarenlang misdaadjournalist en op zijn zesendertigste debuteerde hij als auteur met The Black Echo (Tunnelrat, 1999). Zijn grote bekendheid dankt hij vooral aan Harry Bosch, een (ex-)rechercheur die in zijn meeste boeken voorkomt. Daaronder bevindt zich onder andere Het holst van de nacht (2022), waarin Renée Ballard, een personage gebaseerd op de werkelijk bestaande rechercheur Mitzi Roberts, de hoofdrol heeft.

Net als ieder jaar kent Hollywood ook in 2020 een onrustige oudjaarsavond en -nacht. Vlak na de jaarwisseling krijgen rechercheur Renée Ballard en haar tijdelijk partner Lisa Moore de melding dat bij een straatfeest iemand dodelijk geraakt is door een kogel. Later blijkt dat dit opzettelijk is gebeurd. Ballard ontdekt dat er een verband bestaat met een moord van jaren geleden en dat oud-rechercheur Harry Bosch deze in behandeling had. Ze schakelt zijn hulp in, maar merkt eveneens dat de moordenaar weet dat ze achter hem aanzitten.

Zoals de titel al doet vermoeden, speelt een groot deel van het verhaal zich ’s avonds en ’s nachts af. Dat varieert van een oudjaarsnacht waarop een moord plaatsvindt tot een aantal serieverkrachtingen waarbij de daders geraffineerd en goed voorbereid te werk gaan. Rechercheur Renée Ballard houdt zich met beide zaken bezig en staat er – de hulp van Harry Bosch niet meegerekend – min of meer alleen voor. Ondanks dat dit tijdens de plot niet wordt aangehaald, vindt ze dat geen probleem, want uit de drie voorgaande delen van de reeks is wel gebleken dat ze dat het liefst heeft. In zekere zin is ze een einzelgänger, iemand die graag haar eigen gang gaat, en hoewel ze daar in feite toe verbannen is, vindt ze het helemaal niet erg om nachtdiensten te draaien.

Het verhaal wordt deze keer volledig vanuit het perspectief van Ballard verteld en hierdoor merk je dat ze sterker in haar schoenen staat dan voorheen. Ze is daadkrachtiger en geeft meer tegengas. Hieruit valt op te maken dat ze een positieve groei heeft doorgemaakt en er zijn enkele aanwijzingen dat deze ontwikkeling zich nog verder lijkt door te zetten. De rol die Bosch in het geheel heeft, is beperkt maar niet onbelangrijk. Beide personages vormen dan ook opnieuw een doortastend en uitstekend koppel.

Het holst van de nacht, dat uit drie delen bestaat, is een politiethriller pur sang. De twee onderzoeken waar Ballard zich mee bezighoudt zijn boeiend en realistisch genoeg om de lezer een goede indruk te geven van een aantal werkzaamheden die door de LAPD worden uitgevoerd. De plot kenmerkt zich overigens niet door een overdosis aan spanning. Pas in het derde deel van het verhaal, met name in de ontknoping, wordt het door opeenvolgende actiescènes echt spannend. Bovendien doen zich dan diverse ontwikkelingen voor die mogelijke gevolgen voor de toekomst van Ballard hebben. De epiloog speelt daarop in en kan gezien worden als één grote cliffhanger.

Om de geloofwaardigheid te vergroten heeft de auteur een aantal actuele gebeurtenissen in de plot verwerkt. Denk hierbij in het bijzonder aan de coronapandemie en het dragen van een mondkapje, maar in mindere mate ook aan de bestorming van het Capitool en Black Lives Matter. Connelly is daarin zonder meer geslaagd, want in deze door David Orthel vertaalde thriller neemt hij de lezer niet alleen mee in de waarheidsgetrouwe en fascinerende wereld van de LAPD, maar tevens in een aantal nachten van het nimmer slapende Hollywood.