Meer dan 5,8 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Matige thriller die weinig indruk maakt

Kees van Duyn 04 september 2024 Hebban Recensent

Met een achtergrond als apotheker en chemisch systeemingenieur zou je niet denken dat Anna E. Wahlgren bijzonder geïnteresseerd is in de psychologie. Toch is dit zo, want toen ze in 2013 besloot om haar eerste boek (Skuggan av henne, 2016) te schrijven – ze heeft er nooit aan getwijfeld dat dit een thriller zou zijn – wist ze dat deze wetenschap hier een aanzienlijke rol in zou spelen. Hier is ze nooit meer van afgeweken, dus ook in In haar voetsporen (2024), haar eerste in het Nederlands vertaalde werk, zijn de psychologische aspecten volop aanwezig.

'Er gebeurt gewoonweg te weinig om de lezer omver te blazen en de psychologische aspecten waar de auteur patent op heeft, komen vrijwel niet uit de verf.' – recensent Kees

Hoewel Jill en Isabelle halfzussen zijn, zijn ze zo goed als onafscheidelijk en ondersteunen ze elkaar door dik en dun. Op een dag blijkt Isabelle plotseling te zijn verdwenen en ondanks dat de politie ervan overtuigd is dat ze vrijwillig is vertrokken, heeft Jill daar haar twijfels over. Omdat haar oudere zus zich de laatste tijd erg veel met true crime heeft beziggehouden, denkt Jill dat dit weleens de reden voor haar verdwijning kan zijn. Ze begint haar eigen onderzoek en sluit vriendschap met een gezin dat haar zowel fascineert als verstikt.

Eén woord aan het eind van de behoorlijk lange proloog, waarin protagonist Jill heel summier geïntroduceerd wordt en waaruit haar paniek en wanhoop na de vermissing van Isabelle miniem voelbaar is, zorgt voor een klein beetje nieuwsgierigheid. Deze emotie krijgt, op enkele momenten na, geen passend vervolg, want de diverse gebeurtenissen zijn over het algemeen allemaal nogal voor de hand liggend, ofschoon je niet alles ruim van tevoren ziet aankomen. Desondanks bevat het verhaal wel degelijk een aantal voorspelbaarheden, waaronder de identiteit van degene die verantwoordelijk is voor de vermissing van een jonge vrouw een paar jaar eerder. De auteur doet wel verwoede pogingen om de lezer regelmatig te verrassen met verschillende door haar beoogde wendingen, maar slaagt daar vanwege de al benoemde punten zo goed als nergens in.

Omdat de plot voornamelijk vanuit het perspectief van Jill wordt verteld – er zijn ook enkele hoofdstukken waarin Isabelle aan het woord is en waaruit afgeleid kan worden wat met haar gebeurd is – krijg je een vrij goed beeld van haar, overigens zonder dat er uitvoerig op haar en haar leven wordt ingegaan. In ieder geval krijg je de indruk dat ze bij vlagen nogal naïef en goedgelovig is, zonder erover na te denken tot actie overgaat en dat ze de gevolgen van haar impulsiviteit niet overziet. De andere personages – het zijn er niet zo heel erg veel – krijgen minder aandacht, maar voldoende om hen enigszins in te kunnen schatten. Een aantal van hen wordt door Wahlgren in kwaad daglicht gesteld, waardoor de lezer zich aanvankelijk afvraagt wie wel of niet te vertrouwen is. Deze goed gekozen techniek werkte, totdat ruim voor de ontknoping helder was hoe de vork precies in de steel zit.

De schrijfstijl van de auteur is over de hele linie toegankelijk, eigentijds en varieert van levendig tot beschrijvend. Hierdoor heb je niet overal een gevoel bij. Vooral in de beginfase springt de auteur plotseling van het heden naar het verleden én van de ene scène naar de andere, de structuur lijkt op die momenten ietwat zoek te zijn. In de loop van de plot verandert dit ten goede en kunnen de diverse situaties beter geplaatst worden. Ondanks enkele licht beklemmende en beangstigende omstandigheden, is de spanning ondermaats. Er gebeurt gewoonweg te weinig om de lezer omver te blazen en de psychologische aspecten waar de auteur patent op heeft, komen vrijwel niet uit de verf.

Het achterliggende idee van In haar voetsporen, waarvan de vertaling in handen lag van Erica Weeda, is niet helemaal origineel, maar evenmin erg slecht. Over het geheel genomen is dit echter een matige thriller die bepaald niet boven de middelmaat uitstijgt en weinig indruk maakt.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een mysterieus boek' en 'Lees een jong boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Kees van Duyn

Gesponsord

Onder leiding van miljonair Anne helpt Jessie in 1918 bij de Franse wederopbouw door kinderbibliotheken op te zetten in omgebouwde ambulances. Totdat ze op een dag spoorloos verdwijnt.

'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'

'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.

Een hartverwarmend verhaal over vasthouden en loslaten te midden van de storm, en een vriendschap die zelfs de diepste wonden heelt. Van de auteur van Onder de magnolia.