Goede en solide thriller

Op elfjarige leeftijd zag Stefan Ahnhem een affiche van de Star Wars en moest en zou hij die film zien. Vanaf dat moment was hij helemaal in de ban van films en later ook televisieseries. Dat leidde ertoe dat hij zelf ook scenarioschrijver werd en schreef hij onder andere voor de series Wallander en Irene Huss. Omdat hij wat meer vrijheden wilde hebben, besloot hij om een boek te gaan schrijven. Dat werd Zonder gezicht, zijn thrillerdebuut dat in 2014 is verschenen. Zes jaar later, in het voorjaar van 2020 kwam Motief X, het vierde deel met Fabian Risk, uit.

Na de lugubere moord op een elfjarige Syrische jongen wordt Helsingborg opgeschrikt door nog een aantal moorden. De politie staat voor een raadsel, want er lijkt geen onderling verband te zijn. Hoewel Fabian Risk eigenlijk verlof heeft, maar intussen met een eigen onderzoek naar de handel en wandel van een van zijn collega’s bezig is, wordt hij teruggeroepen om het onderzoek naar de moorden op zich te nemen. Daarnaast hebben hij en zijn collega Irene Lilja ook nog te maken met problemen in de privésfeer. Kan Fabian zichzelf en zijn team motiveren om de dader te vinden?

In tegenstelling tot de voorgaande boeken uit de serie waarin hoofdinspecteur Fabian Risk het belangrijkste personage is, heeft Motief X wat tijd nodig om echt goed op gang te komen. Tot het zover is, vinden wel diverse bijzonderheden plaats die, Ahnhem eigen, voor de nodige vragen zorgen. Gedurende de plot komen op de meeste daarvan antwoorden, maar omdat deze thriller de eerste van een tweeluik is, komt er dus een vervolg en de lezer kan aannemen dat daarin nog veel meer verhelderd wordt. Wanneer het verhaal eenmaal los is, is het bij wijze van spreken niet meer te stoppen. Dan wordt het steeds boeiender, interessanter en nemen de soms gecompliceerde ontwikkelingen toe. Dit zorgt ervoor dat er geleidelijk aan een wat groter spanningsveld ontstaat.

Het verhaal wordt verteld vanuit diverse perspectieven, maar omdat hij de protagonist is, heeft dat van Risk de overhand. Daarnaast bestaat het uit verschillende verhaallijnen, die elk hun eigen ontwikkelingen hebben. Dit lijkt enigszins complex, maar de auteur is er prima in geslaagd het eenvoudig en eenduidig te houden, hij voorkomt hiermee dat het voor de lezer verwarrend wordt. De meest intrigerende subplots zijn die van de moordenaar (wat beweegt hem en waarom is het voor hem een spel) en het onderzoek waar Risk zich op eigen houtje aan werkt. In een andere verhaallijn heeft Ahnhem met een schuin oog naar de actualiteit gekeken, het opkomende rechtsextremisme heeft daarin namelijk een belangrijke rol.

Ahnhem wijkt ook in dit boek niet af van zijn eigen stijl, hij houdt het, zoals al gezegd, eenvoudig. Hierdoor leest het prettig en is het toegankelijk voor iedereen. Hij gaat veel in op de privéomstandigheden van de personages, iets dat kenmerkend is voor de Scandinavische thriller, maar daarnaast ook zorgt voor diepgang van het verhaal. De lezer kan zich daarom met ieder van hen identificeren. Hoewel Motief X een verhaal is dat op zichzelf staat, gaat het in veel gevallen door op de voorgaande boeken. Het is daarom wel aan te raden ze op volgorde te lezen, niet zozeer omdat dit verhaal dan niet te volgen is, maar vooral om alles wat eerder gebeurd is en enkele dingen die nu gebeuren dan beter te begrijpen zijn.

In de ontknoping wordt een van de zaken die het rechercheteam onderzoekt opgelost, maar omdat dit boek het begin van een tweeluik is, staat de deur nog wel wagenwijd open naar het vervolg. De lezer zal dus nog even geduld moeten hebben om te weten te komen hoe de andere verhaallijnen zullen aflopen. Motief X is in ieder geval een goede en solide thriller die doet uitkijken naar het vervolg.