Dun en vergezocht

Voordat Sarah Pinborough fulltime auteur werd, heeft ze zes jaar als leerkracht gewerkt en schreef ze in haar vrije tijd. Ze besloot om een half of heel jaar aan het auteurschap te wijden en nam ontslag. Nadat ze een aantal horrorboeken had afgeleverd kreeg ze het aanbod om een boek in de 'Torchwood'-reeks te schrijven – een spin-off van Doctor Who. Ze heeft inmiddels meer dan twintig boeken geschreven en de Young Adult 13 minuten (2017) was haar Nederlandstalige debuut. Het door Els Franci-Ekeler vertaalde boek Over haar lijk kwam in 2020 uit en is haar jongste thriller.

William Radford IV, rijk en eind zestig, treedt in het huwelijk met de tweeëntwintigjarige en beeldschone Keisha. Marcie is midden dertig en getrouwd met de achttien jaar oudere Jason, die een succesvol advocaat is bij Williams kantoor. Ze is sterk onder de indruk van Keisha, maar Jason is dat ook. De jaloerse en achterdochtige Marcie vertrouwt haar man niet meer en wil ten koste van alles haar toch al enigszins moeizame huwelijk redden, het luxe leventje dat ze nu leidt bevalt haar namelijk wel. Hoever zal ze gaan om dat te kunnen behouden?

Jaloezie, diverse intriges, hebzucht, geheimen, leugens, wraak en een vleugje voodoo. Alle zijn prima ingrediënten voor een boeiend en vooral spannend verhaal. New York Times bestsellerauteur Pinborough is het echter niet gelukt om van deze bestanddelen een verteerbaar geheel te maken. Over haar lijk, dat voornamelijk verteld wordt vanuit de perspectieven van Marcie en Keisha, bestaat uit vier delen. Hiervan bevatten de eerste twee totaal geen thrillerelementen en doen ze hoofdzakelijk verslag van de schone schijn van een groepje vrienden uit de ‘upper class’ van Savannah, maar ook van een aantal seksuele uitspattingen. Pas in de loop van het derde deel krijgt de lezer toch de indruk iets van een thriller te lezen; er doet zich het een en ander voor dat bij een enkeling wat spanning op kan roepen. De auteur maakt dan tevens gebruik van enkele cliffhangers, met dien verstande dat die er niet voor zorgen dat er een echt spanningsveld ontstaat.

Het verhaal draait om een beperkt aantal personages, wat ervoor zorgt dat het overzicht te allen tijde behouden blijft. Deze personages doen zich echter anders voor dan ze werkelijk zijn en daardoor komt zo goed als niemand sympathiek over. Hoewel de auteur het niet laat doorschemeren, merk je desondanks al snel dat een paar van hen een verleden hebben waarover ze niet willen praten. Wat dit precies is, wordt gedurende de plot en dan met name in het derde deel steeds duidelijker. Een echte verrassing is het echter niet, want de lezer kan het meeste daarvan al van heel ver zien aankomen. Verder blijven ze (en dat geldt in feite voor allemaal) nogal aan de oppervlakkige kant. Slecht sporadisch gunt Pinborough de lezer een klein kijkje in hun verleden, maar eigenlijk blijft hun huidige leven ook redelijk onderbelicht.

De schrijfstijl van de auteur kan er over het algemeen wel mee door, hoewel het zo nu en dan wat klinisch en kil overkomt, alsof het een opsomming van feiten is. Het is daarom niet zo verwonderlijk dat de dialogen niet leven. Verder gebeurt er tot op tweederde van het verhaal niet zo veel; het tempo is te traag en onverwachte plotwendingen blijven achterwege. Daarna komt er iets meer vaart in, er ontstaat een heel licht spanningsveld en, zoals eerder al aangehaald, een paar thrilleraspecten komen bovendrijven. Het neemt echter niet weg dat Over haar lijk een dun en veel te vergezocht verhaal is dat op zich wel leesbaar is, maar niet voldoet aan de eisen die aan een goede thriller mogen worden gesteld.