Een boek dat nooit geschreven had moeten worden

De grote droom van Tom Clancy was een loopbaan als militair. Omdat hij vrij slechte ogen had, hij leed aan myopie, was dit een utopie en belandde hij na zijn studie in het verzekeringswezen. Ook had hij een nieuwe droom: het schrijven van een roman. Dat werd The hunt for Red October, dat in 1984 verscheen. Het boek kreeg goede kritieken en verkocht niet slecht. Pas vanaf het moment dat president Ronald Reagan het boek aanprees als perfect werd Clancy wereldberoemd en daarmee één van de meest succesvolle Amerikaanse schrijvers. Veel van zijn werk schreef Clancy samen met coauteurs. Strijdpunt is de nieuwste thriller die op naam van Clancy is uitgebracht, maar geschreven is door Peter Telep.

Het Ghost Recon-team is een geheimzinnig, maar ook dodelijk, onderdeel van het Amerikaanse leger. Het bestaat uit militairen die nergens voor terugdeinzen en geweld niet schuwen. Als in Colombia een CIA-officier door de FARC ontvoerd is, krijgt het Ghost-team de opdracht hem uit handen van de rebellen te redden. Tijdens hun reddingsoperatie ontdekken ze dat de rebellen samenwerken met fundamentalistische moslims en drugskartels. De fundamentalisten hebben een angstaanjagend doel: macht en controle op een aantal strategische plekken in de Indische Oceaan, maar ook het stoppen van de oliehandel. Voor Zuid-Amerika is dit financieel lucratief, maar daarnaast zal het grote nadelige gevolgen hebben voor de rest van de wereld. Het Ghost-team zet de achtervolging in en krijgt daardoor te maken met hun vijanden.

Strijdpunt is de derde thriller in de Ghost Recon-serie. De boeken in deze serie zijn gebaseerd op de gelijknamige videogames. Deze games, die onder de categorie shooter-games vallen, blinken vooral uit door de overdaad aan geweld, maar militaire strategieën maken ook deel uit van dergelijke spellen. Dat deze beide ingrediënten eveneens in het boek voorkomen, is onvermijdelijk. Ze zorgen er echter niet voor dat het verhaal actie uitstraalt, laat staan dat er spanning in zit. Wat wel heel erg duidelijk naar voren komt, is dat de leden van het Ghost-team geweld lijken te verheerlijken, ze vinden het fantastisch en genieten ervan. Een ander opmerkelijk feit is dat het boek overladen is met technische details van de hightech apparatuur die gebruikt wordt. Misschien interessant voor iemand die hierin geïnteresseerd is, maar voor de lezer die hier niets of weinig mee heeft, is het saaie kost. Deze apparatuur, vooral wapens, wordt wel nader verklaard, maar die uitleg straalt uit dat het letterlijk uit de Wikipedia overgenomen is. Gedetailleerde omschrijvingen van situaties of handelingen komen sowieso erg vaak voor in het verhaal. Een aantal daarvan doet zelfs helemaal niet ter zake. Het gevolg daarvan is dat de aandacht van de lezer afneemt.

Om het verhaal realistisch te laten zijn, heeft de auteur actuele en minder actuele gebeurtenissen in het boek verwerkt. In veel boeken werkt dit, maar niet in Strijdpunt. Een belangrijke oorzaak daarvan is dat het verhaal zich in te veel landen, maar ook in een te korte tijd, afspeelt. Het ene moment bevindt het team zich nog in Colombia, niet veel later in het Midden-Oosten en kort daarop alweer in Azië. En overal waar ze komen ontstaat een gewelddadige strijd die door het team succesvol wordt afgesloten. Het Ghost-team krijgt te maken met diverse crisissituaties, maar omdat dit er veel te veel zijn, zorgt het alleen maar voor verwarring. Het wordt daardoor bijzonder rommelig en ook te onwaarschijnlijk om voor realistisch door te kunnen gaan.

Het lijdt geen enkele twijfel dat Clancy en zijn coauteurs goede en succesvolle boeken geschreven hebben. Toch lijkt het erop dat de hoogtijdagen achter de rug zijn. Met als dieptepunt de boeken die gebaseerd zijn op een serie videogames, waar Strijdpunt dus deel van uitmaakt. In feite is het een boek dat nooit geschreven had moeten worden.