Lezer wordt voortdurend op verkeerde been gezet

Tijdens de coronalockdown van 2021 raakte voormalig actrice Anna Downes volledig geobsedeerd door reizen. Als gevolg van de opgelegde beperkingen was dit uiteraard niet mogelijk, dus stelde haar man voor om erover te gaan schrijven in plaats van zelf een roadtrip te ondernemen. Ze dacht hierover na, liet zich vervolgens inspireren door een werkelijke gebeurtenis waarbij twee reizigers betrokken waren en raakte geïnteresseerd in de geschiedenis van een vrouw die maar liefst drie keer spoorloos verdween. Dit alles vormde uiteindelijk de basis voor haar derde thriller Vermist op Red River Road.

Medio mei begint Phoebe Sweeney aan haar grote avontuur: een roadtrip langs de Australische kust. Een paar weken later blijkt ze te zijn verdwenen en een jaar later is niemand meer naar haar op zoek. Haar zus Katy laat het er echter niet bij zitten en volgt de sporen van Phoebe, in de hoop aanwijzingen te vinden die de politie niet ontdekt heeft. Onderweg ontmoet ze de jongere Beth, die op de vlucht is voor keuzes uit haar verleden. Ze besluiten samen verder te trekken om uit te zoeken wat Phoebe overkomen is.

Op voorhand lijkt het er misschien op dat Vermist op Red River Road een dertien in een dozijn-thriller is, want vermissing – meestal gaat het dan om een vrouw – en een zoektocht naar deze persoon zijn immers vaker de rode draad van een verhaal. Downes geeft hier echter een geheel eigen draai aan, waardoor haar nieuwste verhaal behoorlijk afwijkt van de vele andere boeken met dit thema. Ten eerste is het de setting van de plot, die zich afspeelt in het West-Australische kustgebied en daardoor een desolaatheid tentoonspreidt die regelmatig voor een enigszins beklemmend gevoel zorgt. Ook de sfeer is een bepalende factor, want bij vlagen is die nogal duister en mysterieus. Dit komt door diverse aanvankelijk nogal onverklaarbare voorvallen, maar ook door de achtergrond van met name Beth.

Het verhaal wordt voornamelijk verteld vanuit de elkaar afwisselende perspectieven van Katy en Beth, maar er zijn ook hoofdstukken waarin de vijftienjarige Wyatt de verteller is. De verhaallijn van de jongen lijkt in eerste instantie helemaal los van die van de twee vrouwen te staan, maar geleidelijk aan vloeien ze samen waarna alle losse puzzelstukjes op hun plaats gelegd kunnen worden. Deze opzet heeft tot gevolg dat je continu nieuwsgierig blijft naar wat Phoebe is overkomen, of ze nog gevonden wordt en ook wat zich in het leven van de jonge Wyatt en zijn familie heeft voorgedaan. Daarbij blikt ieder van hen zo nu en dan terug naar het verleden, waardoor het langzaamaan steeds inzichtelijker wordt wat er precies speelt.

Toch levert dit alles vooralsnog niet zo veel opwindende momenten op, maar er is wel degelijk sprake van een geladenheid die gestaag wordt opgebouwd. Voor de echte spanning heeft de lezer wat geduld nodig, maar als het eenmaal zover is, wordt hij daarvoor rijkelijk beloond. Sterk van de auteur is om de lezer voortdurend op het verkeerde been te zetten, eventuele vermoedens kunnen daardoor meteen overboord gegooid worden. Als je dan ook nog in ogenschouw neemt dat ieder personage een dubbele agenda heeft, is eigenlijk niets wat het in eerste instantie lijkt te zijn.

Wanneer uiteindelijk helder is hoe een en ander in elkaar steekt, neemt Downes er ruim de tijd voor om het verhaal af te ronden. Dit lijkt wellicht overbodig, maar is het niet, want de gegeven informatie heeft zonder meer te maken met het lot van Phoebe. Net als het uitgebreide nawoord van de auteur is dit daarom een nuttige toevoeging aan het door Frank van der Knoop vertaalde Vermist op Red River Road, waarin enkele psychologische kenmerken eveneens een belangrijke rol hebben.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een mysterieus boek' en 'Lees een onwaar boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.