Van Inkel kan verder komen dan hij tot nu toe laat zien

In zijn radio-uitzending laat dj Vrank van Houten op verzoek van een luisteraar een lied horen. Korte tijd later ontvangt hij een e-mail waarin de aanvrager hem bedankt, maar aan dat e-mailtje ook een nieuwsbericht over een gezinsdrama heeft toegevoegd. Een van de slachtoffers van dat drama, Karin van Oorschot, blijkt een trouw luisteraar van Vranks programma te zijn geweest. Naast zijn werk als dj is Vrank ook als misdaadjournalist werkzaam en raakt in die hoedanigheid betrokken bij het drama. Hij komt er, samen met zijn collega Marijn, achter dat het tragische voorval anders is dan het in eerste instantie lijkt. In samenwerking met de politie gaat hij op onderzoek uit om erachter te komen wat de ware toedracht van het drama is.

Jeroen van Inkel besloot tijdens een vakantie in Griekenland met schrijven te beginnen. Dat heeft erin geresulteerd dat in 2014 zijn eerste thriller Kortsluiting  werd uitgegeven. Daarmee heeft hij in radioland voor een primeur gezorgd want nog niet eerder heeft een radio-dj een thriller geschreven. Dat Van Inkel het schrijven niet als iets eenmaligs ziet, blijkt uit het feit dat zijn tweede thriller Verwarring  onlangs op de markt verschenen is. En hij is inmiddels bezig aan zijn derde boek.

Net als in Van Inkels vorige boek is Vrank van Houten in Verwarring  opnieuw het belangrijkste personage. Hoewel Verwarring  heel goed afzonderlijk te lezen is, zijn er, vooral in de eerste hoofdstukken, verwijzingen naar Kortsluiting. Daarin is het personage Van Houten uitvoerig beschreven en lijkt daardoor in het nieuwste boek van Van Inkel niet zo goed uit de verf te komen. Zo is het bijvoorbeeld niet meteen duidelijk dat Vrank behalve dj ook misdaadjournalist is. Om deze thriller beter te kunnen en willen volgen, is het aan te raden met Van Inkels vorige boek te beginnen.

De schrijfstijl van Verwarring  is bijzonder vlot. Met korte zinnen en duidelijk taalgebruik houdt Jeroen van Inkel de vaart in het in de ik-vorm geschreven verhaal. Daarbij wordt een gezonde dosis humor niet geschuwd en af en toe maakt de schrijver gebruik van een spitsvondige woordspeling (kerkhof met deuren als synoniem voor verzorgingshuis). Hoewel het ongetwijfeld bij het personage Vrank van Houten hoort, moet Van Inkel ervoor waken dat Van Houten niet te vaak de woorden 'hekel aan' gebruikt. Dat wordt op den duur irritant.

Doordat in het verhaal regelmatig namen van bekende Nederlanders voorkomen, heeft het boek een aannemelijk realiteitsgehalte. Ook de verwijzing naar een aantal waargebeurde familiedrama's en de privé-omstandigheden van Vrank hebben hier zeker invloed op. Toch kun je er niet aan ontkomen om te zeggen dat het boek niet spannend is. Het verhaal leent zich er wel degelijk voor om dat wel zo te laten zijn en het is ook te merken dat Van Inkel dat wel probeert, maar het is het net niet.

Boeiend is het daarentegen wel en naarmate het verhaal vordert, wordt het zelfs steeds boeiender. Als Jeroen van Inkel zich meer gaat toeleggen op de spannende elementen in zijn boeken en ervoor zorgt dat Vrank van Houten aan minder dingen een hekel heeft, kan hij nog ver komen. Zoals VN ook terecht opmerkt, hij heeft zeker schrijftalent. Verwarring  is daar een duidelijk voorbeeld van. Want het is geen onaardig boek en het bezorgt je een aantal uren aangenaam leesplezier.