Middelmatig en bij vlagen ongeloofwaardig

Naast schrijven is de Amerikaanse C.J. Lyons ook werkzaam als kinderarts op de eerste hulp en gaf ze les op een aantal medische opleidingsinstituten. Lyons debuteerde in 2008 met haar boek Lifelines dat deel uitmaakt van de Angels of Mercy-serie. Inmiddels heeft de schrijfster al meer dan twintig boeken op haar naam staan. Zwarte schapen is haar nieuwste in 2016 verschenen thriller. Dit is, na Ziende blind, de tweede met Caitlyn Tierney.

FBI-agent Caitlyn Tierney krijgt een telefoontje van de pastor van de gevangenis in Butner, North Carolina. Hij vertelt haar dat een gevangene, Eli Hale, die al zesentwintig jaar vast zit wegens moord, haar wil spreken. De vader van Caitlyn was, voordat hij zelfmoord pleegde, met Hale bevriend en daarom wil hij Caitlyn vragen om zijn dochter, die vermist wordt, op te sporen. Ze wil aanvankelijk niet, maar uiteindelijk gaat ze toch naar haar geboorteplaats Evergreen terug. Caitlyn ziet al snel dat het er drastisch veranderd is. En tijdens haar zoektocht wordt ze flink tegengewerkt door een criminele motorbende. Het lijkt wel of de geheimen die er zijn niet naar boven mogen komen.

Het begin van het eerste hoofdstuk begint met wat summiere spanning, maar is niet heel erg origineel. Waarschijnlijk wilde Lyons daarmee meteen al voor een verrassende wending zorgen, maar heeft ze zich mogelijk niet gerealiseerd dat een dergelijk scenario wel vaker voorkomt. Desondanks is deze opening niet toonzettend voor het verhaal. Het is min of meer een introductie welke werkzaamheden Caitlyn momenteel bij de FBI verricht. Dat Zwarte schapen het tweede boek met Caitlyn Tierney is, is niet te merken. Er zijn regelmatig flashbacks naar haar jeugd, naar de zelfmoord van haar vader en naar wat haar zelf is overkomen. Uit geen daarvan krijg je de indruk dat je informatie mist waardoor het lezen van dit boek niet lastiger is. Integendeel, want het verhaal lijkt zelfs op zichzelf staand te zijn. Dit is onder andere te merken aan de behoorlijke uitwerking van het personage Caitlyn.

Ondanks de eerste redelijk hoopgevende woorden is het Lyons niet gelukt om die spanning terug te laten keren. Af en toe doet ze daar wel een poging toe, maar dat komt niet uit de verf omdat er te weinig verrassingen en plotwendingen zijn, een deel van het verhaal ook nog eens voorspelbaar is en de snelheid bij tijd en wijle ontbreekt. Kenmerken die een thriller zouden moeten maken, maar ook kunnen breken. In Zwarte schapen is dit thrillerelement overduidelijk niet heel gebleven.

Een element dat niet onderbelicht gebleven is, is een deel van de geschiedenis van de Cherokee Freedmen. Doordat Caitlyn teruggaat naar haar geboorteplaats en de vermiste dochter van Hale onderzoek deed naar onder andere deze slaven loopt dit onderwerp min of meer als een rode draad door het verhaal heen. Lyons heeft dit op een duidelijke en goede manier in haar boek verwerkt. Daardoor wordt het verhaal wel iets interessanter.

Zwarte schapen, een titel die in het boek zelf overigens niet wordt verklaard, is door een aantal gerenommeerde auteurs de hemel in geprezen. Deze lovende woorden zijn schromelijk overdreven. Het boek is absoluut leesbaar, wat vooral komt door de schrijfstijl van Lyons, maar een pageturner of een topper is het zeker niet. Daarvoor is het te middelmatig en bij vlagen zelfs ongeloofwaardig.