Een lange, emotionele weg

Korte inhoud:
Na een aantal miskramen en vruchteloze pogingen om zwanger te worden besluiten Fran en Steven om voor adoptie te kiezen. We volgen hen in een proces van aanvragen en het lange wachten. Bureaucratie ten top. Ze worden telkens weer gevraagd om hun wensen/eisen bij te stellen. Tot er eindelijk groen licht kom. Dylan, een negenjarige jongen zal aan hen toegewezen worden. Tijdens de pre-adoptie wordt het echter duidelijk dat er geen match is tussen het koppel en Dylan. In eerste instantie door de bemoeienissen van Agnes, de pleegmoeder en door het karakter van Dylan. Wat begon als een droom, wordt meer en meer een nachtmerrie.

Oordeel:
Ik heb dit boek in bijna 1 adem uitgelezen. Door de vlotte en intrigerende schrijfstijl van Elle Dolores Heirman was dit boek in geen tijd uit. Van bij het begin is al snel duidelijk dat dit verhaal geen gelukkig einde zal kennen. De schrijfster neemt ons mee in de lange, moeizame richting adoptie. De sfeer bij de ontmoeting tussen de wensouders en Dylan is zo pijnlijk beschreven. Niet alleen de ontmoeting maar ook de weken, maanden erna zijn een opeenstapeling van moeilijke momenten. Mede door het gedrag van Dylan als zijnde de onkunde van de adoptiedienst. Deze lijdensweg wordt heel pakkend beschreven. Als lezer voel je jezelf niet goed bij deze situatie. Zeker omdat je weet dat dit verhaal gebaseerd is op ware gebeurtenissen.
Ik heb spijtig genoeg dit boek nog niet veel zien verschijnen op Instagram/bookstagram. Maar ik hoop toch dat hier verandering in komt. Ik zou het dan ook iedereen aanraden om dit te lezen!