De spionne van Manhattan

Ik mocht dit boek lezen dankzij kokboekencentrum. Waarvoor enorm veel dank.

Waarover gaat dit boek?
De Joodse Giddy heeft al heel wat meegemaakt in haar leven. Na de pogrom vlucht ze samen met moeder en vader naar het beloofde land Amerika.
Kort voor het uitbreken van WOII werkt ze als sigarettenmeisje in een club. Vanwege haar droom om later zelf een cosmeticazaak te starten, is al het geld welkom.
Op een dag haalt het verleden haar echter in. Ze meent één van de kozakken te herkennen die hen indertijd hebben aangevallen.
Dankzij haar werk leert ze Van Der Zalm kennen. Hij bekleedt een hoge positie bij immigratie. Toeval wilt dat hij op dezelfde man jacht maakt. De geruchten gaan rond dat de Kozak een aanslag wilt plegen. Van Der Zalm overtuigt Giddy om voor hem te spioneren en de Kozak een halt toe te roepen. Maar niks is wat het lijkt. Giddy geraakt verstrengeld in een kluwen van geweld en bedrog. Wie kan ze nog vertrouwen?

Cover
Op de cover zien we een dame in een typische klederdracht uit de jaren ‘30-40 tegen de skyline van New York. De dame staart in de verte. Denkt zij terug aan het verleden? Of kijkt zij net uit naar de toekomst?

Opbouw en schrijfstijl
Elk hoofdstuk is genummerd en vermeld waar het verhaal/ hoofdstuk zich afspeelt en wanneer. Dit zorgt ervoor dat de lezer een correcte en chronologische volgorde kan aanhouden. De hoofdstukken zelf zijn, op een paar uitzonderingen na, redelijk kort. Door die korte hoofdstukken ga je al snel enkele bladzijden meer lezen dan verwacht.
Het verhaal op zich wordt grotendeels verteld in het standpunt van Giddy. De andere personages zijn in dit opzicht ook enkel bij-personages.

De schrijfstijl van Roberta Rich kan ik omschrijven als een vlotteren vloeiende schrijfstijl. Ze verliest zich niet in overvloedige details of omschrijvingen. De zinnen vloeien naadloos in elkaar over, de hoofdstukken rijgen zich aan elkaar.
Het enig minpuntje hierover is het gebruik van Jiddische woorden zonder een verklarende woordenlijst. Heel vaak kon je door de omschrijving wel raden wat het woord betekent maar een uitgebreide woordenlijst zou wel handig zijn. We zijn immers nooit te oud om bij te leren!

Het verhaal
Roberta Rich weet een spannend verhaal neer te zetten tegen een tot de verbeelding sprekende achtergrond. Tijdens het lezen waande ik me meermaals in de jazzclub waar Giddy haar waren verkocht. Die sfeer weet ze zo wonderlijk op papier te pennen.
Ondanks dat dit wordt gekenmerkt als roman, heb ik meermaals op het punt van mijn stoel gezeten. Eerst van afschuw, de proloog neemt ons immers mee naartoe pogrom en dan naar het einde toe vol spanning! Geweld en listige streken worden hier niet geschuwd.

Conclusie
Een verdienstelijk verhaal tegen een tot de verbeelding sprekende achtergrond.