Lezersrecensie
Boek van woeste maten en VERWOESTING
Op 19 augustus 2016 las ik Hof van Mist en Woede uit en begon het wachten op het derde deel. Ik heb gelukkig niet een héél jaar moeten wachten, maar wel negen maanden en dat is heel wat (ik bedoel, een mens zou in die tijd een kind kunnen hebben gekregen). In maart bestelde ik de Celebrate Books-box van Hof van Vleugels en Verwoesting, wat betekende dat ik moest wachten (al kwam het boek wel eerder aan dan dat die verscheen in de boekhandels) en toen het boek eindelijk bij mij thuis was aangekomen, moest ik nog boeken uitlezen voor school, waardoor ik niet aan dit boek kon beginnen, en toen ging ik op studiereis waardoor ik weer een week niet kon lezen, en toen had ik geen zin in het verhaal... Kortom, ik heb heel lang over dit boek gedaan, maar daar heb ik ook mijn redenen voor.
Na het spetterende slot van Hof van Mist en Woede móést ik verder lezen, maar ja, deel drie was nog niet uit, dus kon ik niets anders doen dan wachten. Dit is een van de redenen waarom ik niet zo drang had om dit boek te lezen. Ik had er tenslotte al négén maanden op gewacht, dus als het iets langer was of niet maakt helemaal niets uit. Je snapt wel dat mijn interesse in dit boek een beetje was gedaald, omdat in principe alles waar ik nieuwsgierig naar was in het tweede deel al was gebeurd. Mijn interesse lag nu bij Lord of Shadows van Cassandra Clare, omdat de problemen daar nog hevig aanwezig waren, maar goed, het gaat hier niet om dat boek, dus kom ik weer terug op ACOWAR.
Toen ik eindelijk begon aan dit boek ging het erg langzaam. Zoals ik net al zei had ik bij dit boek niet de drang om te weten wat er zou gebeuren, dus las ik om de paar dagen een paar bladzijdes en was dat het. Ik ging op studiereis, kwam terug en jee! Mijn interesse was nog meer gedaald. Toch moest ik van mijzelf eerst dit boek uitlezen voordat ik aan LoS begon, omdat ik wist dat ik anders dit boek een lange tijd niet meer zou aanraken. En tja, nu zijn we hier en heb ik erg gemengde gevoelens over dit boek.
De eerste helft van het verhaal (je leest het goed: eerste hélft. 300 PAGINA'S) was ontzettend saai. Dat is alles wat ik erover te zeggen heb, want het is niets anders dan saai. De tweede helft... Ja, daar zat alle actie. De WAR van ACOWAR, zeg maar. De tweede helft is de helft die het boek heeft gered, want tjonge, wat is die tweede helft goed.
Wat kan ik verder nog zeggen zonder dingen te spoilen? De personages worden verder uitgediept in dit boek (al vond ik dat de verandering bij Elain iets te plotseling) en het verhaal wordt mooi beëindigd. Ik ben blij dat dit het laatste deel is, want ik zou eerlijk gezegd niet echt zin hebben in nog een dik boek als deze over deze personages (voornamelijk Feyre en Rhysand). Niet dat ik ze haat, maar ik ken ze goed genoeg dat ik graag de rest van Prythian wil leren kennen.
Raad ik je aan om Hof van Vleugels en Verwoesting te lezen? Jazeker, maar wel pas als je de eerste twee boeken hebt gelezen en die leuk vond. Anders is het een beetje raar, maar dat is ook wel logisch. Ik ben benieuwd naar deel vier van deze serie. Wie weet wordt die nog beter dan deze drie boeken.
Na het spetterende slot van Hof van Mist en Woede móést ik verder lezen, maar ja, deel drie was nog niet uit, dus kon ik niets anders doen dan wachten. Dit is een van de redenen waarom ik niet zo drang had om dit boek te lezen. Ik had er tenslotte al négén maanden op gewacht, dus als het iets langer was of niet maakt helemaal niets uit. Je snapt wel dat mijn interesse in dit boek een beetje was gedaald, omdat in principe alles waar ik nieuwsgierig naar was in het tweede deel al was gebeurd. Mijn interesse lag nu bij Lord of Shadows van Cassandra Clare, omdat de problemen daar nog hevig aanwezig waren, maar goed, het gaat hier niet om dat boek, dus kom ik weer terug op ACOWAR.
Toen ik eindelijk begon aan dit boek ging het erg langzaam. Zoals ik net al zei had ik bij dit boek niet de drang om te weten wat er zou gebeuren, dus las ik om de paar dagen een paar bladzijdes en was dat het. Ik ging op studiereis, kwam terug en jee! Mijn interesse was nog meer gedaald. Toch moest ik van mijzelf eerst dit boek uitlezen voordat ik aan LoS begon, omdat ik wist dat ik anders dit boek een lange tijd niet meer zou aanraken. En tja, nu zijn we hier en heb ik erg gemengde gevoelens over dit boek.
De eerste helft van het verhaal (je leest het goed: eerste hélft. 300 PAGINA'S) was ontzettend saai. Dat is alles wat ik erover te zeggen heb, want het is niets anders dan saai. De tweede helft... Ja, daar zat alle actie. De WAR van ACOWAR, zeg maar. De tweede helft is de helft die het boek heeft gered, want tjonge, wat is die tweede helft goed.
Wat kan ik verder nog zeggen zonder dingen te spoilen? De personages worden verder uitgediept in dit boek (al vond ik dat de verandering bij Elain iets te plotseling) en het verhaal wordt mooi beëindigd. Ik ben blij dat dit het laatste deel is, want ik zou eerlijk gezegd niet echt zin hebben in nog een dik boek als deze over deze personages (voornamelijk Feyre en Rhysand). Niet dat ik ze haat, maar ik ken ze goed genoeg dat ik graag de rest van Prythian wil leren kennen.
Raad ik je aan om Hof van Vleugels en Verwoesting te lezen? Jazeker, maar wel pas als je de eerste twee boeken hebt gelezen en die leuk vond. Anders is het een beetje raar, maar dat is ook wel logisch. Ik ben benieuwd naar deel vier van deze serie. Wie weet wordt die nog beter dan deze drie boeken.
1
Reageer op deze recensie