De jongen zonder gister..

Jur Deitmers is een jonge, hardwerkende student Economie en Filosofie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Hij mag in 2016 naar Harvard University om daar één jaar te studeren. Als hij een weekje met vrienden geniet van een welverdiende vakantie in Mexico gaat het mis. Wat in eerste instantie als griepje werd geduid, blijkt een hersenontsteking. Na vele behandelingen en een spannende tijd knapt Jur weer op en kan hij zijn leven weer oppakken. Kleinigheidje, Jur is eenentwintig jaar aan geheugen kwijt! Hij moet alles weer opnieuw leren. Wie is hijzelf en wie zijn zijn familie en beste vrienden. Ook de meest uiteenlopende dagelijkse dingen zoals hoe je moet fietsen en hoe je bijvoorbeeld een ei moet bakken, moest Jur opnieuw leren.

De cover van dit boek is simpel. Op een achtergrond van zachte kleuren blauw/groen en okergeel is het hoofd van Jur afgebeeld. De titel van het boek is in het midden van het boek geplaatst en in wit gedrukt. Hierdoor is hij bijna niet te missen.

Wat een heftig thema. Je kan je toch bijna niet voorstellen dat je je niets meer kan herinneren van je leven en alles opnieuw moet leren. Het lijkt me verschrikkelijk. Toch is dit niet de insteek van het boek. Jur deelt op een, misschien iets te, positieve manier zijn verhaal. Naar mijn idee zullen er ook zeker minder leuke kanten zijn geweest aan zijn ziekte en alle gevolgen die dit heeft gehad, maar hier hoor je zijn ouders, omgeving of hemzelf niet over in het boek. Mijns inziens had dit meer emotie in het verhaal gebracht. Nu lijkt het net of alles een eitje was voor Jur en zijn familie.

Elk hoofdstuk begint met een vraag zoals: Welk verhaal vertel jij anderen over jezelf? Welk verhaal vertel je jezelf? Waarna je Jur zijn verhaal leest. Dit is cursief en in de ik-vorm geschreven. Daarnaast lees je het verhaal vanuit de alwetende verteller en krijg je tussendoor ook nog blokken met informatie over bijvoorbeeld het ziektebeeld of rouwprocessen. Er wordt in deze blokken dieper ingegaan op wat zaken/onderwerpen betekenen of met je doen. Door deze manier van schrijven en indelen van het boek wordt het geheel wat zakelijk en heeft het bijna iets weg van een theorieboek. Jammer, ik had graag meer willen weten over Jur en zijn familie zelf.

Door zijn ziekte wil Jur meer bekendheid en zoekt hij lotgenoten om elkaar te helpen. Zo heeft Jur de stichting itsME opgezet. Een stichting die zich inzet voor meer onderzoek naar hersen(vlies)ontsteking.

De jongen zonder gisteren is een mooi verhaal over een ziekte die weinig voorkomt. Gelukkig! Hoe pak je je leven weer op nadat de afgelopen eenentwintig jaar is gedelete? Een boek waarbij je vol bewondering de laatste bladzijde omslaat. Knap om te lezen hoe Jur het allemaal voor elkaar heeft gekregen, terwijl zijn leven lange tijd aan een zijden draadje hing. Toch was ik minder overtuigd dan ik van tevoren had gedacht. Helaas. Het boek krijgt van mij 3 sterren.