Lezersrecensie
Goed, maar niet memorabel
Voormalig journaliste Megan Goldin schreef met De escape room haar tweede thriller die zowel door collega-auteurs als de pers wordt geprezen om zijn originaliteit. In het boek werken de ambitieuze Jules, Sam, Sylvie, Lucy en Sara werken onder leiding van Vincent voor investeringsmaatschappij Sanhope op Wallstreet. Jarenlang is Vincents team het beste jongetje van de klas en wentelen ze zich in exorbitante rijkdom en luxe. De concurrentie is moordend en de druk op het team is onverminderd hoog. Als twee leden van het team overlijden (Lucy door zelfmoord en Sara door een ongeluk) beginnen er al snel scheuren te ontstaan in de geoliede geldmachine. Ze lopen een paar belangrijke deals mis en de onderlinge spanningen lopen steeds verder op. Als ze niet beter gaan presteren dan dreigen er ontslagen. De wereld op Wallstreet is ongenadig hard en meedogenloos en elke fout kan het einde van je carrière betekenen.
Als de overgebleven leden van het team (Jules, Sam en Sylvie) een mail krijgen van hun baas Vincent dat ze op hun vrije avond naar een vergadering moeten komen in een verlaten kantoorgebouw in The Bronx, durven ze geen van allen te weigeren. Niet komen opdagen kan het einde van hun lucratieve baan betekenen. Met frisse tegenzin stappen ze samen met hun baas in de lift om naar de vergaderruimte te gaan. De lift brengt hen echter niet naar de beoogde plaats van bestemming maar blijft ergens halverwege hangen. De lift blijkt geen gewone lift te zijn, maar een escaperoom. Om uit de lift te komen moeten ze een aantal cryptische raadsels oplossen. Al snel neemt claustrofobie en paniek de overhand en in plaats van goed samen te werken beginnen de collega’s elkaar steeds meer naar het leven te staan. Door Jaloezie, onuitgesproken verwijten en ergernissen loopt de spanning steeds verder op. Alles wijst erop dat een escalatie niet te vermijden is.
De escaperoom is in basis een originele, claustrofobische thriller die leunt op twee verhaallijnen. De ene is de verhaallijn in het heden die zich afspeelt in de lift en de andere lijn speelt in het verleden en wordt verteld door Sara Hall. Vooral door het verhaal van Sara kom je steeds meer achtergronden te weten over het leven op Wallstreet en met name bij investeringsbank Sanhope. Door haar ogen leer je de andere teamleden beter kennen.
De hoofdstukken die zich afspelen in de lift zijn intrigerend. De auteur beschrijft sommige scènes zo goed dat je als lezer het gevoel hebt dat je zelf vast zit in die lift. De spanning zit hem naast een aantal fysieke uitbarstingen met name in het psychologische. De onderlinge dialogen tussen de collega’s, de steken onder water en de verwijten die boven komen drijven laten al snel zien dat er van een teamgevoel geen sprake is. Het is ieder voor zich en eigenlijk is dat altijd zo geweest. Het enige dat de teamleden nog bindt is een geheim dat hen allemaal kan verwoesten als het naar buiten komt. Hoe dichter het verhaal de climax nadert, hoe meer bekentenissen die het daglicht niet kunnen verdragen er naar boven komen en hoe reëler de vraag wordt of ze de lift allemaal levend zullen verlaten.
Ondanks de originaliteit en de ruimschoots aanwezige psychologische spanning geef ik De escaperoom drie sterren. Dat zit hem met name in de finale die ik op sommige punten wat uit de bocht vind vliegen. De uiteindelijke ontknoping vind ik persoonlijk te ver gezocht met ongeloofwaardige elementen. Daardoor blijft het boek voor mij op de middellijn hangen. Een goed boek met een prettige schrijfstijl, maar geen topper waar ik nog regelmatig aan terug zal denken.
Als de overgebleven leden van het team (Jules, Sam en Sylvie) een mail krijgen van hun baas Vincent dat ze op hun vrije avond naar een vergadering moeten komen in een verlaten kantoorgebouw in The Bronx, durven ze geen van allen te weigeren. Niet komen opdagen kan het einde van hun lucratieve baan betekenen. Met frisse tegenzin stappen ze samen met hun baas in de lift om naar de vergaderruimte te gaan. De lift brengt hen echter niet naar de beoogde plaats van bestemming maar blijft ergens halverwege hangen. De lift blijkt geen gewone lift te zijn, maar een escaperoom. Om uit de lift te komen moeten ze een aantal cryptische raadsels oplossen. Al snel neemt claustrofobie en paniek de overhand en in plaats van goed samen te werken beginnen de collega’s elkaar steeds meer naar het leven te staan. Door Jaloezie, onuitgesproken verwijten en ergernissen loopt de spanning steeds verder op. Alles wijst erop dat een escalatie niet te vermijden is.
De escaperoom is in basis een originele, claustrofobische thriller die leunt op twee verhaallijnen. De ene is de verhaallijn in het heden die zich afspeelt in de lift en de andere lijn speelt in het verleden en wordt verteld door Sara Hall. Vooral door het verhaal van Sara kom je steeds meer achtergronden te weten over het leven op Wallstreet en met name bij investeringsbank Sanhope. Door haar ogen leer je de andere teamleden beter kennen.
De hoofdstukken die zich afspelen in de lift zijn intrigerend. De auteur beschrijft sommige scènes zo goed dat je als lezer het gevoel hebt dat je zelf vast zit in die lift. De spanning zit hem naast een aantal fysieke uitbarstingen met name in het psychologische. De onderlinge dialogen tussen de collega’s, de steken onder water en de verwijten die boven komen drijven laten al snel zien dat er van een teamgevoel geen sprake is. Het is ieder voor zich en eigenlijk is dat altijd zo geweest. Het enige dat de teamleden nog bindt is een geheim dat hen allemaal kan verwoesten als het naar buiten komt. Hoe dichter het verhaal de climax nadert, hoe meer bekentenissen die het daglicht niet kunnen verdragen er naar boven komen en hoe reëler de vraag wordt of ze de lift allemaal levend zullen verlaten.
Ondanks de originaliteit en de ruimschoots aanwezige psychologische spanning geef ik De escaperoom drie sterren. Dat zit hem met name in de finale die ik op sommige punten wat uit de bocht vind vliegen. De uiteindelijke ontknoping vind ik persoonlijk te ver gezocht met ongeloofwaardige elementen. Daardoor blijft het boek voor mij op de middellijn hangen. Een goed boek met een prettige schrijfstijl, maar geen topper waar ik nog regelmatig aan terug zal denken.
1
Reageer op deze recensie