Niet helemaal af

Het volledige oeuvre van de Engelse auteur Robert Goddard is in Nederland verschenen bij uitgeverij Bzztôh. Zijn boek Terugkeer naar Brighton viel in de smaak bij het Nederlandse publiek. Recentelijk verscheen zijn zeventiende thriller met de titel De Juniusbrieven.

Geschiedenisstudent David Umber probeert tijdens zijn studie de identiteit te achterhalen van Junius, een achtiende-eeuwse satiricus. Nadat hij getuige is geweest van een noodlottig ongeluk en een ontvoering laat hij Junius voor wat hij is en probeert hij de traumatische gebeurtenissen uit zijn gedachte te bannen. Hij verhuist naar Praag en gaat daar werken als gids. David is niet extreem gelukkig met deze wending in zijn leven, maar houdt zich staande. Ergens, diep verborgen zitten echter nog steeds de gebeurtenissen van 23 jaar geleden. Als ineens een bekende uit het verleden in de persoon van hoofdinspecteur Sharp voor zijn neus staat, komen alle herinneringen weer in volle hevigheid boven. Sharp was destijds belast met het onderzoek naar de ontvoering en het ongeluk waarbij een jong meisje het leven liet. Umber laat zich uiteindelijk overhalen door Sharp om samen met hem nog eens in de zaak te duiken, om de schimmen van het verleden voor eens en voor altijd uit te bannen. Dit gaat niet zonder slag of stoot…

Sinds het overweldigende succes van De Da Vinci Code is het ‘helemaal in’ om geschiedkundige elementen in een verhaal te verwerken. Veel nieuwe auteurs doen met deze hype mee. De Da Vinci klonen zijn niet aan te slepen. Auteur Robert Goddard past deze truuk al wat langer toe. In al zijn boeken (17 stuks inmiddels) verwerkt hij historische elementen en niet zonder succes. De Juniusbrieven is mijn eerste kennismaking met Goddard. Het is me niet slecht bekomen, maar ik werd er ook niet euforisch van. Goddardblijft naar mijn mening met De Juniusbrieven namelijk toch wat hangen in de middenmoot.

Het verhaal begint goed en is eigenlijk meteen spannend. Daarbij leest het vlot en maakt het nieuwsgierig naar het mysterie rondom Junius. Ook de ware toedracht van de ontvoering en de mogelijke samenhang met brieven die Junius in de achtiende eeuw heeft geschreven, leveren vragen op en nopen je tot doorlezen. Op het moment dat het verhaal eigenlijk naar zijn hoogtepunt zou moeten gaan, zakt het helaas wat in. De plot is uiteindelijk niet echt ingenieus en zelfs wat ongeloofwaardig. Hierdoor voelde het verhaal dat zo goed begon voor mij niet als ‘af’. Tel daar een vluchtige uitwerking van de karakters bij op en drie sterren is de maximale score die dit boek in mijn ogen verdient.