'Must have' voor echte fans

Lee Child heeft met de serie over Jack Reacher overduidelijk furore gemaakt. Elk afzonderlijk deel over deze actieheld is een succes en bereikt het bestsellerniveau. Een hele knappe prestatie! De vijand is het achtste deel in de succesvolle serie over Jack Reacher en wat mij betreft mogen er nog veel volgen. Reacher verveelt nog steeds niet, in tegendeel. Child weet met elk boek weer een spannend avontuur neer te zetten dat een genot is om te lezen.

In De Vijand voert Lee Child een jonge Jack Reacher ten tonele die nog in dienst is bij de militaire politie. Als hij vlak voor nieuw jaar ineens wordt overgeplaatst zonder duidelijke reden beginnen de alarmbellen zachtjes te rinkelen. Maar bevel is bevel, dus Reacher schikt zich in zijn nieuwe rol. Op nieuwjaarsnacht krijgt Reacher een telefoontje dat een hoge generaal dood is gevonden in een louche gelegenheid. Zijn dood lijkt natuurlijk en het leger wil de zaak zo snel mogelijk in de doofpot stoppen. Als Reacher de hotelkamer onderzoekt waar het lijk is gevonden komt hij tot de conclusie dat er wel erg weinig persoonlijke bezittingen aanwezig zijn. Een generaal op doorreis gaat nooit op pad zonder aktetas. Als er vervolgens meer doden vallen, dit keer overduidelijk moord, staat Reacher op scherp. Het lijkt wel of alle zaken met elkaar te maken hebben en of de verdwenen aktetas een centrale rol speelt in het geheel. Samen met collega Summer is Reacher vastbesloten de tas te vinden en het mysterie op te lossen. Dit is echter ingewikkelder dan hij denkt…

Met De Vijand heeft Lee Child weer een stevige actiethriller neergezet. Origineel is het feit dat hij met dit boek in het verleden van zijn seriekarakter Jack Reacher is gedoken. Hier is vast enig denkwerk aan vooraf gegaan. Een personage laten evolueren is makkelijker dan de devolutie ervan. Alles moet kloppen en Child is er goed in geslaagd om dit op geloofwaardige wijze te doen. Reacher is duidelijk ‘bleuer’ dan in de andere boeken. Er is nog duidelijk enige vorm van binding in zijn doen en laten te ontdekken. Hij is nog niet die onrustige zwerver die hij in de latere boeken wel is. Hij is gecommitteerd aan de militaire politie en ook de band met zijn familie is wat steviger. De resolute trekjes en zijn ‘niet lullen’ houding zijn echter al wel duidelijk aanwezig. Ook qua knokprestaties doet hij in De Vijand niet onder voor de overige boeken. Dit boek verklaart waarom Reacher geworden is zoals hij zich in de andere boeken manifesteert.

Hoewel ik de boeken van Child met het grootste plezier lees en ik stapelverzot ben op Jack Reacher (wat een man!), blijven de verhalen toch een beetje oppervlakkig. Dit past overigens uitstekend bij het karakter van Reacher, dat ook nergens lang bij stilstaat. Toch is het juist dat onderdeel dat er voor zorgt dat ik zijn boeken niet meer dan drie sterren waard vind. Voor vier of vijf sterren moet er toch iets meer uit de kast gehaald worden dan een flinke dosis geweld, stoere praat en een aardig maar niet subliem plot. Dat neemt echter niet weg dat Childs boeken heerlijk weglezen en het begrip heldhaftigheid een diepere dimensie geven. De Vijand is voor alle Jack Reacher fans een ‘must have’!