Middenklassertje
Als de eigenaar van een pizzeria drie skeletten vindt in de kelder van zijn restaurant, krijgt Forensisch antropoloog Temperence Brennan de opdracht ze op te graven en te onderzoeken. Terwijl ze bezig is met de duiding van de botten bekruipt haar het gevoel dat er iets goed fout zit. Haar collega Claudel gelooft in eerste instantie dat de skeletten meer dan honderd jaar oud zijn, maar Tempes intuïtie zegt iets anders. Ze is zo overtuigd van haar gelijk dat ze het onderzoek naar de herkomst voortzet in haar vrije tijd en zich zelfs gaat begeven op het rechercheterrein van haar collegas. Niet tevergeefs blijkt, want de zaak rondom de raadselachtige skeletten begint steeds meer te stinken
Ik heb Fatale maandag met gemengde gevoelens gelezen. Enerzijds zaten er stukken in die ik vier sterren waard vond, anderzijds waren er ook genoeg paginas die de 3 zeker niet overschreden. Waarom die twijfel? De plot zit op zich aardig in elkaar en kent genoeg gruwelmomenten. In de eerste helft van het boek is de spanning nog niet zo hoog, tegen het einde begint die echter steeds verder op te lopen. Naar mijn idee was echter de balans tussen het spannende verhaal en de dosis feitelijke achtergrondinformatie niet altijd goed in evenwicht. Reichs heeft aardig wat kennis over antropologisch onderzoek in het verhaal verwerkt en dat is voor een leek misschien wel een beetje too much. De stukken met vaktaal halen wat mij betreft de spanning nogal uit het verhaal en zijn daardoor geen waardevolle aanvulling op het geheel. Dit vond ik echt een minpunt.
De karakters van Temperance en haar vriendin Annie zijn aangenaam gezelschap. Zij fleuren het boek wat op met een portie humor en pit. Hun dagelijkse beslommeringen met het mannenras en de daarbij horende klaagzangen en gevoelens van onzekerheid, maken het geheel nog wat smeuïger. Dat is weer een pluspunt. Is Fatale maandag een boek waar ik nog vaak aan terug zal denken? Nee, dat denk ik niet. Het was prima om te lezen, maar oversteeg de middellijn zeker niet. Alle plussen en minnen bij elkaar optellend, kan ik er dan ook niet meer dan drie sterren van maken.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Kim Moelands
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
