Veel te veel woorden voor een verhaal waar weinig in gebeurt

Enige jaren gelden las ik Wraakhotel van Mark Billingham. Een prima thriller met de menselijke inspecteur Tom Thorne in de hoofdrol. Na Wraakhotel ben ik Billingham een beetje uit het oog verloren. Het recent verschijnen van zijn nieuwe boek Levenloos maakte dan ook dat ik het tijd vond om me weer eens te gaan verdiepen in de avonturen van Tom Thorne.

Na de dood van zijn vader is Tom Thorne een beetje de weg kwijt. Om hem wat tot rust te laten komen, heeft zijn werkgever hem een suf administratief baantje in de schoenen geschoven. Thorne is dit werk al snel meer dan zat. Als een seriemoordenaar een aantal daklozen heeft vermoord ziet Thorne zijn kans schoon. Hij haalt zijn superieuren over om undercover te gaan als dakloze om zo de moordenaar op te sporen. Thorne krijgt toestemming en verruilt zijn comfortabele flat voor een leven in regenachtige portieken. Helaas kan deze transformatie niet verhinderen dat er nog meer doden vallen…

Billingham heeft op zich een interessant concept gekozen voor zijn nieuwe thriller Levenloos. Een inspecteur die zich undercover het leven op straat eigen maakt, kan smeuïge verhalen opleveren. De wijze waarop Billingham met deze ingrediënten omgaat, is echter niet geloofwaardig. Zonder boe of bah transformeert Thorne ineens van een man met een flat en alle luxe die daarbij hoort in een stinkende zwerver die zich ophoudt in ranzige portieken alsof hij nooit anders gedaan heeft. Het leven op straat past hem als een uitstekend zittende jas en alle verwachtte aanpassingsproblemen blijven uit. Het maakt het er allemaal niet aannemelijker op.

Verder heeft Billingham veel te veel woorden nodig om een verhaal te vertellen waar eigenlijk weinig in gebeurt. Hierdoor krijgt het geheel een langdradig tintje. Ook ten aanzien van de moordenaar laat hij duidelijk wat liggen. De summiere typering van de dader en het uitblijven een goed uitgewerkte motivatie voor de moorden maakt het verhaal er niet spannender op. Billingham laat de lezer niet ‘in’ de verknipte geest van de killer kijken en daardoor doet de plot wat oppervlakkig aan.

Is er dan helemaal niets positiefs te ontdekken aan dit boek? Jawel. De uitwerking en beschrijving van twee junks waar Thorne op straat mee optrekt is wel pakkend. Hun behoefte om te scoren ten koste van alles is aangrijpend. De uitzichtloosheid van hun levens en hun dromen die ze nooit zullen verwezenlijken stemmen tot nadenken en laten je meer dan eens beseffen dat een bestaan met alles erop en eraan niet voor iedereen een vanzelfsprekendheid is. Dankzij dit element toch nog twee sterren.