Catharina

In eerste instantie sprak het boek me heel erg aan omdat het gaat over de oorlogen, het onderduiken, te slim af zijn van de duitsers en uiteindelijk de concentratiekampen.
Wat ik vooral leuk vind is dat je al heel wat weet van de personen voordat de oorlog begint.
Wie ze zijn en waar hun leven voor de oorlog om draaide.
De vele foto's in het boek helpen echt om je in het verhaal te zuigen en je helemaal mee te krijgen in hun leven.
Hoeveel keer deze mensen moeten herbeginnen met alle moed omdat ze alles kwijt zijn van bezittigen.
Ook kan de familie niet samen blijven omdat er vaak maar plaats is voor enkele onderduikers.
Het moet een verschrikkelijke tijd geweest zijn.
Catharina heeft het slim aangepakt om direct als verpleegkunde haar diensten aan te bieden.
De redding voor haar en haar zoontje.
Haar egoistisch zijn heeft haar vaak gereden, alhoewel dat verpleegster zijn niet als egoïstisch kan gezien worden vind ik.
Haar vader die valse papieren zoekt om toch maar arisch te kunnen zijn, naar de buitenkant toch. Zijn binnenkant blijft jood.
Zo heeft hij ook vaak zijn familie beschermd, als een echte vader.
De titel van het boek had eigenlijk de familie Brücker mogen zijn omdat het niet alleen om Catharina ging.
De schrijfstijl vond ik heel vlot om te lezen, het boek heb ik in 2 middagen uitgelezen, enkel op het einde vond ik het wat minder worden, mijn interesse was soms weg.
Maar over het algemeen vond ik dit wel een aangrijpend verhaal die goed verteld is.