Lezersrecensie
Niet weg te leggen.
Wat een goed boek is dit! Van begin tot eind is dit boek spannend. Het leest ook echt als een trein, in dit verband niet de meest originele zin om het boek te omschrijven, maar het is echt zo. Ik had moeite om het weg te leggen.
Hoofdpersoon is Rachel. Zij is het meisje in de trein dat iedere ochtend dezelfde trein neemt Londen in en iedere avond dezelfde trein terug neemt. Rachel heeft problemen met werk, relatie en alcohol. Vooral dat laatste levert haar de nodige problemen op. Tijdens de treinrit doet ze wat iedere andere forens ook doet. Een beetje uit het raam staren. Ze komt iedere dag langs de huizen waar ze ooit zelf woonde met haar grote liefde Tim. Hij woont daar nu met zijn nieuwe vrouw en kind. Een paar deuren verder woont een ander stel. Ze kent ze niet, maar fantaseert ter plekke hoe zij hun leven ziet. Totdat ze iets ziet wat niet in de haak lijkt te zijn. Vanwege haar alcoholprobleem wordt het voor haar lastig om alle puzzelstukjes in elkaar te passen en om andere mensen haar te laten geloven.
Het feit dat de hoofdpersoon een gewoon normaal iemand is vond ik fijn om te lezen. Het is daardoor een heel andere thriller dan al die anderen waar de hoofdpersoon iemand van de politie is. Stukje bij beetje wordt het raadsel opgelost en iedere keer als je denkt te weten hoe het zit, komt er toch weer iets naar boven wat het weer helemaal anders maakt. De verhaallijn van Rachel wordt afgewisseld door twee andere verhaallijnen, die van Anna de nieuwe vrouw van Tom en van Megan, de buurvrouw in het andere huis. Je krijgt daardoor de verschillende gebeurtenissen in een ander perspectief te zien. Dat zorgde bij mij wel voor de nodige verwarring over het verloop van het verhaal. In positieve zin, want het maakte het wel erg spannend. Bovendien leef je mee met elk van de vrouwen en begrijp je sommige keuzes ook wel, hoe raar ze in eerste instantie ook lijken te zijn.
Het meisje in de trein zit goed in elkaar en boeit vanaf de eerste bladzijde. Ik denk dat ik ergens dit jaar maar eens ga kijken of die film net zo spannend is.
Hoofdpersoon is Rachel. Zij is het meisje in de trein dat iedere ochtend dezelfde trein neemt Londen in en iedere avond dezelfde trein terug neemt. Rachel heeft problemen met werk, relatie en alcohol. Vooral dat laatste levert haar de nodige problemen op. Tijdens de treinrit doet ze wat iedere andere forens ook doet. Een beetje uit het raam staren. Ze komt iedere dag langs de huizen waar ze ooit zelf woonde met haar grote liefde Tim. Hij woont daar nu met zijn nieuwe vrouw en kind. Een paar deuren verder woont een ander stel. Ze kent ze niet, maar fantaseert ter plekke hoe zij hun leven ziet. Totdat ze iets ziet wat niet in de haak lijkt te zijn. Vanwege haar alcoholprobleem wordt het voor haar lastig om alle puzzelstukjes in elkaar te passen en om andere mensen haar te laten geloven.
Het feit dat de hoofdpersoon een gewoon normaal iemand is vond ik fijn om te lezen. Het is daardoor een heel andere thriller dan al die anderen waar de hoofdpersoon iemand van de politie is. Stukje bij beetje wordt het raadsel opgelost en iedere keer als je denkt te weten hoe het zit, komt er toch weer iets naar boven wat het weer helemaal anders maakt. De verhaallijn van Rachel wordt afgewisseld door twee andere verhaallijnen, die van Anna de nieuwe vrouw van Tom en van Megan, de buurvrouw in het andere huis. Je krijgt daardoor de verschillende gebeurtenissen in een ander perspectief te zien. Dat zorgde bij mij wel voor de nodige verwarring over het verloop van het verhaal. In positieve zin, want het maakte het wel erg spannend. Bovendien leef je mee met elk van de vrouwen en begrijp je sommige keuzes ook wel, hoe raar ze in eerste instantie ook lijken te zijn.
Het meisje in de trein zit goed in elkaar en boeit vanaf de eerste bladzijde. Ik denk dat ik ergens dit jaar maar eens ga kijken of die film net zo spannend is.
1
Reageer op deze recensie