Een (bijna) avontuurloze roadtrip

Bejubeld wordt ze, de van oorsprong Chinese auteur Jade Chang. Sinds haar debuutroman The Wangs vs. the World (vertaald als De Wangs vs. de wereld) in de schappen ligt, regent het complimentjes uit de recensentenwereld. Dat is opmerkelijk voor een roman die het vooral – of sterker nog, alléén – moet hebben van de stijl waarin het is geschreven. Het gebrek aan een plot en actiespanning is haast ergerlijk te noemen.

Zoals de titel al doet vermoeden verhaalt de roman over de familie Wang. Een Chinese familie, bestaande uit vader Charles, stiefmoeder Barbra (vernoemd naar de enige echte Barbra Streisand), Saina, Andrew en Grace Chang, die in de Verenigde Staten leven. Charles’ cosmeticabedrijf is al jaren zó succesvol dat de hele familie in luxe en weelde leeft. Saina is de gevierde kunstenares in Helios, een plattelandswijk naast New York, Andrew is de voorbeeldige én maagdelijke hengst van een zoon en Grace is het typisch verwende, schattige achterblijvertje dat gefixeerd is op haar fashionblog. Dan opeens - totaal onverwacht – blijkt Charles failliet te zijn. Samen met zijn tweede vrouw Barbra en zijn min Ama stapt hij in de auto en rijdt hij het land rond om zijn kinderen op te pikken. Hét scenario voor een spannende roadmovie, lijkend op een aftreksel van Little Miss Sunshine (2006), een film over een jong meisje dat ervan droomt mee te doen aan een beauty contest en haar familie meesleurt op een hilarische reis.

Helaas valt er in De Wangs vs. de wereld minder te lachen. Zelfs de zeer zeker grappig bedoelde passages waarin zoon Andrew zijn kunsten als stand-up comedian toont, laten de lachspieren ongeroerd. Dat is zeker de verdienste van de plotloze structuur van dit verhaal. Niet alleen lijken de personages niet te weten wat ze willen (met hun leven), maar lijkt ook auteur Jade Chang totaal niet te weten waar ze met dit verhaal heen wil. Het verhaal komt snel op gang en binnen een pagina of twee zit Charles al rijdend in zijn auto, maar er gebeurt zo weinig. Het merendeel van dit meer dan 400 pagina’s tellende boek is gewijd aan de snelle gedachtegangen van de personages. Tussendoor persen zij er ook allerlei Chinese zinnetjes uit, waar geen vertaling van wordt gegeven. Dat werkt alleen nog maar meer op de zenuwen van de lezer. Als al meer dan de helft van de bladzijdes is omgeslagen, blijft de lezer teleurgesteld. De inhoud gaat tot dusver over de ontmaagding van zoon Andrew, het liefdesverdriet van Saina, de herinneringen aan May Lee, de verloren moeder van de kinderen, het gezeur van Grace en het slechte Engels van Charles. Charles wordt zo niet bepaald neergezet als een innemende man, maar het stereotype van de niet-geïntegreerde Chinese bevolking in Amerika wordt in dit boek alleen maar versterkt.

Het probleem met dit verhaal is dat de lezer er niet door wordt gegrepen. Wellicht komt dat doordat er te veel informatie op één pagina staat. Er wordt te snel van hot naar her gewezen en Chang maakt zich schuldig aan te veel namedropping. Jammer, want ze heeft zeker een schrijfstijl die kan beklijven. Met deze debuutroman toont Chang haar schrijfkunsten. Ze heeft prachtige oneliners neergepend en haar stijl is vlot en boeiend te noemen. Hoewel ze haar personages stuk voor stuk goed heeft geïntroduceerd, blijven ze vage figuren in de verte: je herkent de contouren, maar het zijn geen mensen die dichtbij je staan.

Toch is het zeker interessant om een verhaal te lezen van Chinese familieleden die van zichzelf vinden dat ze veramerikaanst zijn en tenslotte terugkeren naar moederland China om daar met zichzelf te worden geconfronteerd. Daarbij is Chang niet te beroerd geweest om de eigen tradities met een korreltje zout te nemen. Het is aldus uitzien naar een nieuw boek met een tikkeltje meer spanning hier en daar.