In katzwijm vallen met Abrahams

Kattenliefhebbers opgelet, van dit boek gaan uw (snor)haren overeind staan. Frits Abrahams’ nieuwe boek Met de kat naar bed is een lofrede op alle poezen en katers van de wereld, en in het bijzonder op de vele katten die Abrahams heeft gehuisvest. Van Tutu en Kootje tot Anne: iedere kat heeft een plekje in het hart van poezenvriend en journalist Frits Abrahams (1946) gekregen. De lofzangen op katten en hun beminnelijkheden werden eerder als columns gepubliceerd in NRC Handelsblad. Nu zijn deze – met de toevoeging van drie nieuwe columns – gebundeld in deze vrolijke verzameling van kittige verhalen.

Kat of hond? Het is steevast een onderwerp dat in menig luchtig gesprek ter discussie wordt gesteld. Waar de een de voorkeur heeft voor de loyale, blaffende viervoeters, prefereert de ander de aanwezigheid van de kalm ogende en spinnende kat. Voor die laatste groep is dit boek een godsgeschenk, aangezien alle schattige en ontroerende kattenacties breed uitgemeten worden (uit het raam kijken volstaat al voor een kat om ‘cute’ gevonden te worden). 

Voor hondenliefhebbers kan het als ‘overdreven’ – om van saai nog maar niet te spreken - overkomen dat een 73-jarige man zijn liefde voor katten al jarenlang declameert via columns. Wie zich ertoe aanzet verder te lezen dan de eerste drie columns, komt erachter dat het niet alleen draait om de katten. Juist de relatie tussen kat en mens die Abrahams beschrijft – evenals de soms angstvallige vergelijking tussen de gedragingen van een mens en een kat – is interessant voor de lezer. Abrahams laat ons dingen vanuit het perspectief van katten bekijken en zo worden we al lezend wijzer over onszelf. Dat Abrahams zich zo goed kan inleven in katten, komt ongetwijfeld door het grote aantal katten dat hij heeft versleten. Vooral de passages waarin hij hele gesprekken met zijn kat voert, laten inzien dat hij als regelrechte ‘kattenfluisteraar’ de spreekbuis van de snoezige dieren is. Zo laat Abrahams ons ook haarfijn weten dat een kat nooit ergens schuld aan heeft. Een kat die uw tuin onderpoept? Ga niet met een schep de kat achterna, maar vraag uw buurman of buurvrouw vaker de kattenbak schoon te maken. De kat is immers een ijdel en hygiënisch dier dat altijd op zoek zal zijn naar een nette plek om te kakken.

Dit boek is ook voor hondenliefhebbers draaglijk. Dat komt door de heerlijk humoristische wijze waarop Abrahams schrijft. Zijn cynische uitspraken weet hij met vlotte verteltrant aan de man te brengen. Ook blijft hij niet steken in ellenlange beschrijvingen van verloren huisdieren of is het een relaas over vermiste en aangereden katten. Het is simpelweg een boek dat je met voldoening doorbladert en je met andere ogen naar katten laat kijken. Dat je beeld over katten in een veel positiever daglicht zet (indien dit niet al het geval was…).

Hmm, mission accomplished voor Abrahams? Hoe dan ook, dit boek dient iedere lezer die houdt van spitsvondige columns en gaat zijn doel niet voorbij: de mens vermaken met de geneugten van alledag.