Lezersrecensie
Een leuk en intrigerend horrorverhaal
Deze horror kocht ik zodra dat deze verscheen, toch lag hij nog altijd op mijn te grote lees stapel. Ondertussen heb ik al een aantal enthousiaste recensies voorbij zien komen op sociale media, die mijn nieuwsgierigheid naar het verhaal nog verder aangewakkerd hebben. Het is het eerste boek van Alex Bell dat ik ga lezen, dus ik heb nog geen idee wat ik precies mag verwachten.
Sophie heeft sinds het plotsklaps overlijden van haar nichtje Rebecca haar familie niet meer gezien. De reden van haar overlijden is voor Sophie nog altijd onduidelijk. Dus wanneer ze noodgedwongen een zomer doorbrengt op het eiland Skye, moet ze erg aan de situatie wennen. Haar neef Cameron heeft na een ongeval een verminkt hand en haar nichtje Piper is net iets té perfect. Ook ontmoet ze haar andere nichtje Lilian, die ze nog nooit eerder gezien heeft en een fobie heeft voor botten, zelfs voor haar eigen botten is ze bang. Hoewel Cameron en Lilian Sophie niet met open armen onthalen, doet Piper dit wel. Waarom doet iedereen zo geheimzinnig? Sophie voelt dat er iets niet klopt. Zeker omdat niemand over de dood van Rebecca wil praten. Waarom willen Cameron en Lilias Sophie weg hebben? Waarom had Rebecca zoveel enge poppen?
Wat een heerlijk horror verhaal dat alle ingrediënten bevat die een horrorverhaal dienen te hebben. Een donker huis, geesten, een duister verleden, geheimen, griezelige poppen en een hoop onverklaarbare gebeurtenissen. Alex Bell heeft een levendige, vlotte en krachtige schrijfstijl, waardoor je heerlijk in het verhaal op kan gaan.
Het verhaal begint op heerlijke spannende wijze, waarbij Sophie en haar beste vriend met een Ouijabord aan de slag gaan, waarbij in de nacht haar beste vriend om het leven komt. Met dit pakkende begin, weet Alex Bell me helemaal het verhaal in te trekken. Toch moet ik zeggen dat ik op sommige momenten de spanning een beetje kwijt was.
Ondanks dat de spanningen en de rillingen er niet altijd in zaten, wist toch het intrigerend verhaal met bijzondere en originele personages die allemaal zo hun eigen geheimen en worstelingen hebben ervoor te zorgen dat ik wilde weten hoe het ging eindigen. Als lezer gis je constant naar de daadwerkelijke doodsoorzaak van Rebecca. Zullen de poppen hier echt iets mee te maken hebben of zit het verhaal op andere wijze in elkaar? Het unheimische en duistere gevoel blijft het hele verhaal mooi aanhouden en tegen het plot stapelen de wendingen en gebeurtenissen zich mooi op, en komt er een heerlijk tempo in de verhaallijn. Hierdoor weet Alex Bell het verhaal op krachtige en mooie wijze af te sluiten.
Als je ze hoort is een leuk en intrigerend horrorverhaal voor volwassenen. Het verhaal begint op krachtige wijze en het unheimische en duistere gevoel zit er het hele verhaal mooi in, daarbij is het levendig en vlot geschreven. Wel miste ik op sommige momenten de spanning in het verhaal. De personages zijn origineel, uniek en fascinerend en ook de vraag hoe het verhaal daadwerkelijk in elkaar zit, blijft tot aan het einde een mooi vraagstuk. Een mooie horror.
Sophie heeft sinds het plotsklaps overlijden van haar nichtje Rebecca haar familie niet meer gezien. De reden van haar overlijden is voor Sophie nog altijd onduidelijk. Dus wanneer ze noodgedwongen een zomer doorbrengt op het eiland Skye, moet ze erg aan de situatie wennen. Haar neef Cameron heeft na een ongeval een verminkt hand en haar nichtje Piper is net iets té perfect. Ook ontmoet ze haar andere nichtje Lilian, die ze nog nooit eerder gezien heeft en een fobie heeft voor botten, zelfs voor haar eigen botten is ze bang. Hoewel Cameron en Lilian Sophie niet met open armen onthalen, doet Piper dit wel. Waarom doet iedereen zo geheimzinnig? Sophie voelt dat er iets niet klopt. Zeker omdat niemand over de dood van Rebecca wil praten. Waarom willen Cameron en Lilias Sophie weg hebben? Waarom had Rebecca zoveel enge poppen?
Wat een heerlijk horror verhaal dat alle ingrediënten bevat die een horrorverhaal dienen te hebben. Een donker huis, geesten, een duister verleden, geheimen, griezelige poppen en een hoop onverklaarbare gebeurtenissen. Alex Bell heeft een levendige, vlotte en krachtige schrijfstijl, waardoor je heerlijk in het verhaal op kan gaan.
Het verhaal begint op heerlijke spannende wijze, waarbij Sophie en haar beste vriend met een Ouijabord aan de slag gaan, waarbij in de nacht haar beste vriend om het leven komt. Met dit pakkende begin, weet Alex Bell me helemaal het verhaal in te trekken. Toch moet ik zeggen dat ik op sommige momenten de spanning een beetje kwijt was.
Ondanks dat de spanningen en de rillingen er niet altijd in zaten, wist toch het intrigerend verhaal met bijzondere en originele personages die allemaal zo hun eigen geheimen en worstelingen hebben ervoor te zorgen dat ik wilde weten hoe het ging eindigen. Als lezer gis je constant naar de daadwerkelijke doodsoorzaak van Rebecca. Zullen de poppen hier echt iets mee te maken hebben of zit het verhaal op andere wijze in elkaar? Het unheimische en duistere gevoel blijft het hele verhaal mooi aanhouden en tegen het plot stapelen de wendingen en gebeurtenissen zich mooi op, en komt er een heerlijk tempo in de verhaallijn. Hierdoor weet Alex Bell het verhaal op krachtige en mooie wijze af te sluiten.
Als je ze hoort is een leuk en intrigerend horrorverhaal voor volwassenen. Het verhaal begint op krachtige wijze en het unheimische en duistere gevoel zit er het hele verhaal mooi in, daarbij is het levendig en vlot geschreven. Wel miste ik op sommige momenten de spanning in het verhaal. De personages zijn origineel, uniek en fascinerend en ook de vraag hoe het verhaal daadwerkelijk in elkaar zit, blijft tot aan het einde een mooi vraagstuk. Een mooie horror.
1
Reageer op deze recensie