Een helder, toegankelijk en inspirerend verhaal

Ik heb door de loop van de jaren alle boeken van Mieke Lannoey gelezen. Keer op keer weet Mieke Lannoey me weer te inspireren en nieuwe inzichten te geven op het leven en de beproevingen die het leven me biedt. Ook bij dit nieuwe boek hoop ik, dat Mieke Lannoey me weer nieuwe kennis, inzichten en inspiratie gaat geven die ik in mijn eigen leven kan toepassen.


Iedereen krijgt in zijn of haar leven wel te maken met een of meerdere keerpunten: een burn-out, scheiding, ontslag, ernstige ziekte of verlies van een relatie of dierbare. Deze gebeurtenis verandert je kijk op de werkelijkheid en laat een nieuwe wereld voor je open gaan. De euforie is vaak maar van tijdelijke aard, want het ontwikkelingsproces is daarmee pas net begonnen. Iedere etappe tijdens de weg zorgt namelijk voor nieuwe beproevingen. Mieke Lannoey neemt je mee door drie verschillende landschappen waar deze tochten doorheen gaan: De dorre woestijn (het gebrek en ontbreken van levenskracht), het zompige moeras (waarin je verstrikt raakt in nieuwe illusies en je zoekt naar het juiste perspectief) en tot slot De donkere nacht van de ziel. Als je je een weg weet te slaan door deze verschillende landschappen, vindt er een proces plaats waarin je je voorbereid op je taak in je vernieuwde leven. Volgens Mieke Lannoey kan je een persoonlijke crisis zien als een overgangsritueel en een groei van je ziel.


Wat een bijzonder, openhartig en erg indrukwekkend boek heeft Mieke Lannoey weer opnieuw weten te schrijven. Ik heb het gevoel dat in dit boek Mieke Lannoey zich veel meer open en kwetsbaar durft op te stellen. Ze weet me echt te inspireren met haar openhartige verhaal over haar crisiservaring en de verschillende landschappen die ze hierbij trotseerde.

Mieke Lannoey begint het verhaal dat na haar vorige burn-out weer opnieuw voor een crisiservaring kwam te staan en inzag dat het leven dat ze nu leidde haar niet gelukkig maakte. Vanuit daar start haar verhaal en schrijft ze openhartig over de reis die ze aflegt. Ze vertelt niet alleen over haar eigen ervaring, maar meerdere persoonlijke en inspirerende verhalen komen aan bod. Mieke Lannoey weet perfect te verwoorden dat de weg van groei en ontwikkeling geen gemakkelijke weg is, ze waarschuwt je voor de valkuilen en illusies op de weg om terug te pakken naar het oude vertrouwde. Dit moet je natuurlijk alles behalve doen, want dit was geen weg die je gelukkig maakte.Ze weet je echt te inspireren en motiveren om los te laten, met volle angst vooruit te gaan en naar je hart luisteren en intuïtie te volgen. Dan volgt nog de beste tip, dat ze je waarschuwt voor de buitenwereld en de goedbedoelde adviezen van anderen die jou willen sturen. 

Het meest boeiende en leerzame gedeelte van het boek vond ik denk ik het laatste deel, De donkere nacht van de ziel. Ze behandelt hoe je je bewust wordt van je onbewuste stukken en het gevoel dat je niet weet wat je wel wilt met je leven. Ze moedigt je aan om los te laten en dingen te tijd te geven, waarop de weg zich vanzelf aandient. Aangezien ik zelf nogal een controlefreak ben, is deze kennis van Mieke erg waardevol. Mieke weet me hierin echt te inspireren en mooie inzichten te geven.

Crisis als drempelervaring is een helder, toegankelijk en inspirerend verhaal, waarin Mieke Lannoey openhartig verslag doet over haar eigen crisiservaring en de reis die ze maakte waarin ze een overduidelijke groei maakte naar meer zelfbewustzijn en meer geluk. Ze weet de struikelblokken en hindernissen goed te beschrijven, maar ze weet je ook handvatten te geven en te inspireren om door te zetten, omdat deze moeilijke weg van groei de moeite waard is. Erg inspirerend en leerzaam!