Een heftige, aangrijpende en pakkende feelgood

Er werd door Ilona weer een nieuwe buddyread oproep gedaan. Ondanks dat ik deze roman zelf niet direct zou pakken, wilde ik aangezien de vorige buddyread zo onwijs gezellig was erg graag weer meedoen. Ik merk dat het gezamenlijk bespreken van het boek je echt soms met andere ogen naar het boek laat kijken. Ik heb er dan ook weer mega veel zin in en ik ben erg benieuwd naar deze roman.


Yasmen en Josiah zijn zielsverwanten. Ze hebben een once in a lifetime-romance waar je alleen maar van kan dromen. Ze leven een leven vol passie, hard werken, grote dromen en veel liefde en hun twee prachtige kinderen. Dan worden ze getroffen door een noodlot en lijkt het leven waarvan ze droomden onherstelbaar gebroken. Yasmen raakt in een depressie, Josiah stort zich op het runnen van het restaurant en er ontstaat een afstand. Yasmen kan het niet meer aan en vraagt een scheiding aan. Twee jaar laten hebben ze een ritme gevonden in hun co-ouderschap en het runnen van hun succesvolle restaurant. Ze beginnen allebei voorzichtig met daten. Toch lijken Yasmen en Josiah twee magneten die constant naar elkaar toe blijven trekken, zouden ze elkaar echt kunnen laten gaan?


Wat een meeslepende, emotionele en pakkende roman. Kennedy Ryan heeft een levendige, sfeervolle en vlotte schrijfstijl waarin ze gevoel en emotie weet te leggen, waardoor je als lezer echt wordt meegezogen in de rollercoaster van emoties en gevoelens die Yasmen en Josiah ervaren.

Het verhaal kent een dubbel perspectief, waardoor je als lezer echt in de huid kruipt van Yasmen en Josiah. Beide personages heeft Kennedy Ryan goed neergezet. Het zijn enorm realistische en natuurlijke personages waarbij Kennedy Ryan de emoties, gevoelens en gedachten die door hen razen goed te begrijpen en te voelen zijn. Ook de andere personages waaronder de moeder van Yasmen, dochter Deja, zoon Kassim vriendin Hendrix en Soledad en chefkok Vashti zijn realistisch, natuurlijk en goed uitgewerkt. Van allemaal krijg je een duidelijk beeld en gevoel.

Het verhaal is hartverscheurend, pakkend en mooi. Het verhaal speelt zich af twee jaar na een dramatische en noodlottige gebeurtenis, wat het gezin verscheurd heeft. Gedurende het verhaal kom je er als lezer pas achter wat er allemaal precies gebeurd is, wat voor emotionele schade het heeft aangericht en hoe dat alle familieleden na dit alles met hun leven proberen verder te gaan. Het verhaal bevat heftige thema's waaronder het verlies van een dierbare, complexe rouw, depressie en passieve suïcidale ideatie, maar ook prachtige en hartverwarmende thema's als vriendschap, familie, zielsverwanten, liefde, troost en steun. Hierdoor is het totaal een mix van een verhaal dat je zonder twijfel raakt, grijpt en binnenkomt. Naast dit verhaal met diepgang kent het verhaal ook veel en rijkelijk beschreven spice. Van mij persoonlijk had dat in dit verhaal wat minder gemogen. Hier heb ik totaal niets op tegen, maar in dit verhaal met deze thema's deed die rijkelijke omschrijving wat afbreuk aan de rest van het verhaal. 

Voor ik je laat gaan is een heftige, aangrijpende en pakkende feelgood die een rollercoaster aan emoties en gevoelens bij je oproept. Kennedy Ryan heeft een levendige, vlotte en sfeervolle schrijfstijl en weet de personages zo realistisch en sterk neer te zetten dat je als lezer compleet opgaat in hun heftige verhaal, emoties en de gebeurtenissen.