Lezersrecensie
Een prachtige, hartverwarmende maar ook hartverscheurende roman
Amelia krijgt een heftig ongeval waarbij ze moet worden gereanimeerd. Wanneer ze wakker wordt, heeft ze valse herinneringen. Ze heeft het over de perfecte liefde met Sam. Lexi, haar zus die in New York woont, neemt het eerste en beste vliegtuig terug naar huis om bij haar zus te zijn. Lexi is vastbesloten om haar zus te willen helpen en roept de hulp in van Nick, die qua uiterlijk precies lijkt op de Sam die Amelia beschrijft. Lexi en Nick bedenken een plan en fotograferen in scène de gedroomde dates die Amelia aan haar zus heeft beschreven. Alles in de hoop dat Amelia snel herstelt en de juiste herinneringen terug komen. Maar tussen dit hele spektakel springen de vonken tussen Lexi en Nick over. Ze staat voor een dilemma: hoe kan Lexi daten met de droomman van Amelia, zonder haar zus pijn te doen?
Wat een prachtige roman die een rollercoaster aan emoties en gevoelens bij je oproept. Dani Atkins heeft een levendige, vlotte en fijne schrijfstijl, waardoor het verhaal gemakkelijk leest en je helemaal in het boek op kan gaan. Als lezer waan je je in het verhaal van Lexi en Amelia wat mooi, ontroerend en aangrijpend is.
Na een aangrijpend, schokkend en heftig proloog waarbij het levenloze lichaam van Amelia op het strand gevonden wordt en ze pogingen doen om haar te reanimeren, weet Dani Atkins je aandacht compleet te trekken en wil je weten waarom deze jonge vrouw op deze wijze gevonden is. Vervolgens lezen we de rest van het verhaal door de ogen van haar zus Lexi, die haar leven in New York achter zich laat en halsoverkop naar huis keert om bij haar zus te zijn.
De personages zijn divers, realistisch en op heel natuurlijke wijze uitgewerkt. Waardoor het verhaal, dat ook nog eens erg waarheidsgetrouw aanvoelt en bij je binnen komt. Alle personages hebben iets eigens wat ze sterk en bijzonder maakt. Zoals de liefde die Lexi voor haar zus voelt en alles op alles zet om haar te helpen, Nick die echt een rots in de branding is voor Lexi en excentrieke stille buurman Tom die een klein hartje heeft.
Het is een best aangrijpende en heftige verhaallijn over de zieke Amelia die na de reanimatie er niet waargebeurde herinneringen op nahoudt. Al weten de verschillende liefdes: liefde tussen de zussen, de liefde tussen Lexi en Nick die ontstaat, maar ook de liefde tussen hun moeder en buurman Tom het verhaal qua heftigheid ook iets hartverwarmends en moois te geven. Wat dit verhaal sterk maakt is dat het echt een compleet verhaal is, door de verschillende zijlijnen die door de grote verhaallijn heen vloeien. Er volgt een heftige uitslag, als er duidelijkheid komt over de valse herinneringen van Amelia. Dani Atkins weet deze impact op het hele gezin en alle emoties met gevoel en overtuiging te brengen. Hierdoor grijpt het verhaal je erg aan. Ze weet met een krachtig en prachtig epiloog het verhaal mooi af te sluiten.
Wat wij samen waren, is een prachtige, hartverwarmende maar ook hartverscheurende roman. Dani Atkins heeft een levendige en vlotte schrijfstijl en weet een verhaal neer te zetten dat echt bij je binnen komt. Zowel de personages, als de verhaallijn zijn realistisch en erg goed uitgewerkt. Het is echt een verhaal dat een rollercoaster aan emoties bij je oproept en prachtige thema's als rouw, liefde, zussenliefde en ziekte bevat. Het verhaal wordt wel op prachtige en mooie wijze afgesloten.
Wat een prachtige roman die een rollercoaster aan emoties en gevoelens bij je oproept. Dani Atkins heeft een levendige, vlotte en fijne schrijfstijl, waardoor het verhaal gemakkelijk leest en je helemaal in het boek op kan gaan. Als lezer waan je je in het verhaal van Lexi en Amelia wat mooi, ontroerend en aangrijpend is.
Na een aangrijpend, schokkend en heftig proloog waarbij het levenloze lichaam van Amelia op het strand gevonden wordt en ze pogingen doen om haar te reanimeren, weet Dani Atkins je aandacht compleet te trekken en wil je weten waarom deze jonge vrouw op deze wijze gevonden is. Vervolgens lezen we de rest van het verhaal door de ogen van haar zus Lexi, die haar leven in New York achter zich laat en halsoverkop naar huis keert om bij haar zus te zijn.
De personages zijn divers, realistisch en op heel natuurlijke wijze uitgewerkt. Waardoor het verhaal, dat ook nog eens erg waarheidsgetrouw aanvoelt en bij je binnen komt. Alle personages hebben iets eigens wat ze sterk en bijzonder maakt. Zoals de liefde die Lexi voor haar zus voelt en alles op alles zet om haar te helpen, Nick die echt een rots in de branding is voor Lexi en excentrieke stille buurman Tom die een klein hartje heeft.
Het is een best aangrijpende en heftige verhaallijn over de zieke Amelia die na de reanimatie er niet waargebeurde herinneringen op nahoudt. Al weten de verschillende liefdes: liefde tussen de zussen, de liefde tussen Lexi en Nick die ontstaat, maar ook de liefde tussen hun moeder en buurman Tom het verhaal qua heftigheid ook iets hartverwarmends en moois te geven. Wat dit verhaal sterk maakt is dat het echt een compleet verhaal is, door de verschillende zijlijnen die door de grote verhaallijn heen vloeien. Er volgt een heftige uitslag, als er duidelijkheid komt over de valse herinneringen van Amelia. Dani Atkins weet deze impact op het hele gezin en alle emoties met gevoel en overtuiging te brengen. Hierdoor grijpt het verhaal je erg aan. Ze weet met een krachtig en prachtig epiloog het verhaal mooi af te sluiten.
Wat wij samen waren, is een prachtige, hartverwarmende maar ook hartverscheurende roman. Dani Atkins heeft een levendige en vlotte schrijfstijl en weet een verhaal neer te zetten dat echt bij je binnen komt. Zowel de personages, als de verhaallijn zijn realistisch en erg goed uitgewerkt. Het is echt een verhaal dat een rollercoaster aan emoties bij je oproept en prachtige thema's als rouw, liefde, zussenliefde en ziekte bevat. Het verhaal wordt wel op prachtige en mooie wijze afgesloten.
1
Reageer op deze recensie