Lezersrecensie
Een aangrijpende, heftige en openhartige biografie
Astrid Holleeder leeft al vele jaren ondergedoken. Nadat ze getuigde tegen haar broer Willem Holleeder leeft ze met de dreiging van wraak. In dit boek vertelt Astrid Holleeder hoe het is om te moeten leven in de schaduw van angst. Haar dagelijkse routines die nodig zijn om te overleven en de constante waakzaamheid. Ze maakt zich zorgen om haar familie en vertelt openhartig over het gebrek aan steun en bescherming van de overheid en de onmogelijkheid om een normaal leven te leiden. In dit boek neemt Astrid je mee in haar innerlijke strijd: de emotionele tol van getuigenis, de worsteling met de schuldgevoelens en de vrees om Miljuschka, Rich en Francis te verliezen. Ze deelt openhartig haar gevoelens, gedachten waardoor de lezer een intieme kijk krijgt op de impact van haar keuzes.
Wat een heftig, openhartig en aangrijpend verhaal. Astrid Holleeder heeft een vlotte, heldere en openhartige schrijfstijl en dit verhaal is echt vanuit haar beleving geschreven. Ze weet haar gedachten, gevoelens en zorgen die ze zich dagelijks maakt goed te verwoorden. Daarbij doet ze uitgebreid verslag over de verschillende dingen die in haar dagelijks leven nu gebeuren.
Het verhaal is op chronologische wijze geschreven, waarbij het verhaal begint in de zomer van 2019, waarbij ze de verjaardag vieren van haar kleindochter Sientje die zeven wordt. Ze tellen af dat ze nog vijf jaar moeten, in de hoop dat Sientje dan over de epilepsie waarmee ze kampt heen groeit. Ook de sterke band die ze met Sonja heeft is mooi beschreven.
Het verhaal is een mix van verschillende verhalen hoe het dagelijks leven van Astrid Holleeder eruitziet. Zo schrijft ze prachtige, liefdevolle en mooie momenten met haar familie samen, maar ook de zorgen om Rich, die vaak het pad kwijt is en gebukt gaat onder zijn drankverslaving en de zorg om hun moeder. Hierbij worden deze verhalen afgewisseld door rechtbank momenten en situaties waarbij Astrid of andere familieleden achtervolgd, in de gaten gehouden en zelfs een keer bedreigd wordt. Naast dat Astrid Holleeder de impact van deze momenten goed weet te beschrijven neemt ze in deze verhalen ook het gebrek aan steun en bescherming van de overheid met zich mee. Ze probeert goed contact te houden over de dreiging en veiligheid, maar vaak wordt er bij de overheid niet of slecht gecommuniceerd.
Het is zonder twijfel een verhaal dat je raakt en niet in de koude kleren gaat zitten. De constante stress, angst en zorgen waarmee Astrid Holleeder moet leven, maar ook het niet voluit en normaal kunnen leven, zijn beklemmend en verschrikkelijk.
Wie praat, die gaat is een aangrijpende, heftige en openhartige biografie. Astrid Holleeder weet helder en op sterke wijze haar emoties, stress, angsten, zorgen en gevoelens te delen waar ze al jaren onder gebukt gaat. Het verhaal is een mix van verhalen door de jaren heen over haar familie, verschillende dreigingen, de rechtszaak en alle stress en zorgen. Het is een beklemmend en indrukwekkend verhaal.
Wat een heftig, openhartig en aangrijpend verhaal. Astrid Holleeder heeft een vlotte, heldere en openhartige schrijfstijl en dit verhaal is echt vanuit haar beleving geschreven. Ze weet haar gedachten, gevoelens en zorgen die ze zich dagelijks maakt goed te verwoorden. Daarbij doet ze uitgebreid verslag over de verschillende dingen die in haar dagelijks leven nu gebeuren.
Het verhaal is op chronologische wijze geschreven, waarbij het verhaal begint in de zomer van 2019, waarbij ze de verjaardag vieren van haar kleindochter Sientje die zeven wordt. Ze tellen af dat ze nog vijf jaar moeten, in de hoop dat Sientje dan over de epilepsie waarmee ze kampt heen groeit. Ook de sterke band die ze met Sonja heeft is mooi beschreven.
Het verhaal is een mix van verschillende verhalen hoe het dagelijks leven van Astrid Holleeder eruitziet. Zo schrijft ze prachtige, liefdevolle en mooie momenten met haar familie samen, maar ook de zorgen om Rich, die vaak het pad kwijt is en gebukt gaat onder zijn drankverslaving en de zorg om hun moeder. Hierbij worden deze verhalen afgewisseld door rechtbank momenten en situaties waarbij Astrid of andere familieleden achtervolgd, in de gaten gehouden en zelfs een keer bedreigd wordt. Naast dat Astrid Holleeder de impact van deze momenten goed weet te beschrijven neemt ze in deze verhalen ook het gebrek aan steun en bescherming van de overheid met zich mee. Ze probeert goed contact te houden over de dreiging en veiligheid, maar vaak wordt er bij de overheid niet of slecht gecommuniceerd.
Het is zonder twijfel een verhaal dat je raakt en niet in de koude kleren gaat zitten. De constante stress, angst en zorgen waarmee Astrid Holleeder moet leven, maar ook het niet voluit en normaal kunnen leven, zijn beklemmend en verschrikkelijk.
Wie praat, die gaat is een aangrijpende, heftige en openhartige biografie. Astrid Holleeder weet helder en op sterke wijze haar emoties, stress, angsten, zorgen en gevoelens te delen waar ze al jaren onder gebukt gaat. Het verhaal is een mix van verhalen door de jaren heen over haar familie, verschillende dreigingen, de rechtszaak en alle stress en zorgen. Het is een beklemmend en indrukwekkend verhaal.
1
Reageer op deze recensie