Lezersrecensie
Troost vinden in herinneringen
'Dit is geen verhaal over sterven, maar over leven'.
Een prentenboek dat met zo'n uitspraak in een voorwoord begint, maakt direct nieuwsgierig. Als je dat niet al was door de wat donkere, maar aantrekkelijke cover die goed uitbeeldt waar het verhaal over gaat. Je ziet de liefdevolle band tussen een neushoorn en een vogel, een ossenpikker, een band die centraal staat in dit boek.
Jimmy de neushoorn en Hakkie de ossenpikker nemen je mee in hun verhaal. Doordat zij zelf samen hun verhaal vertellen, elkaar daarbij aanvullen en prachtige dialogen voeren, zit je direct in dit boek. Juist de reactie op elkaar is erg leuk. Je leert ze goed kennen en krijgt daarbij een goed beeld van wat de dieren voor elkaar betekenen en welke avonturen ze hebben beleefd. Afwisselend zie je illustraties op een beige en blauwe achtergrond tegenover zwarte illustraties op een witte achtergrond. Door deze variatie zie je goed het onderscheid in wat verteld wordt. Aan de ene kant lees je het gesprek tussen de dieren hoe ze een gebeurtenis vonden en aan de andere kant vindt het gesprek plaats over de gebeurtenis zelf. Totdat je bij een cruciaal moment in het verhaal komt, waarbij de kleuren in elkaar overlopen; bladzijden zonder tekst.
Prachtig is het samenspel tussen tekst en illustraties, dat mag duidelijk zijn. Maar ook het heerlijke overdreven gedrag van Hakkie en de realistische Jimmy die anders uit de hoek komt dan verwacht. Dat alles toewerkt naar een einde, een afscheid, is merkbaar. Al met al een prachtig verhaal dat goed laat zien dat je troost kan vinden in herinneringen van iemand.
Om af te sluiten met een reactie op dit boek vanuit een kind: 'waarom zou je een prentenboek maken over doodgaan, dat is toch zielig en helemaal niet leuk?' Een logische reactie, maar meteen een aanknopingspunt om aan te geven dat de dood bij het leven hoort en dat het ook iets moois kan geven. Hoe gek dat ook klinkt voor een kind. Goed om daar dan over door te praten en dat kan juist aan de hand van dit boek. Een boek dat eigenlijk altijd goed is en zeker niet alleen als er in de omgeving van kinderen iemand ziek is of doodgegaan is.
Een prentenboek dat met zo'n uitspraak in een voorwoord begint, maakt direct nieuwsgierig. Als je dat niet al was door de wat donkere, maar aantrekkelijke cover die goed uitbeeldt waar het verhaal over gaat. Je ziet de liefdevolle band tussen een neushoorn en een vogel, een ossenpikker, een band die centraal staat in dit boek.
Jimmy de neushoorn en Hakkie de ossenpikker nemen je mee in hun verhaal. Doordat zij zelf samen hun verhaal vertellen, elkaar daarbij aanvullen en prachtige dialogen voeren, zit je direct in dit boek. Juist de reactie op elkaar is erg leuk. Je leert ze goed kennen en krijgt daarbij een goed beeld van wat de dieren voor elkaar betekenen en welke avonturen ze hebben beleefd. Afwisselend zie je illustraties op een beige en blauwe achtergrond tegenover zwarte illustraties op een witte achtergrond. Door deze variatie zie je goed het onderscheid in wat verteld wordt. Aan de ene kant lees je het gesprek tussen de dieren hoe ze een gebeurtenis vonden en aan de andere kant vindt het gesprek plaats over de gebeurtenis zelf. Totdat je bij een cruciaal moment in het verhaal komt, waarbij de kleuren in elkaar overlopen; bladzijden zonder tekst.
Prachtig is het samenspel tussen tekst en illustraties, dat mag duidelijk zijn. Maar ook het heerlijke overdreven gedrag van Hakkie en de realistische Jimmy die anders uit de hoek komt dan verwacht. Dat alles toewerkt naar een einde, een afscheid, is merkbaar. Al met al een prachtig verhaal dat goed laat zien dat je troost kan vinden in herinneringen van iemand.
Om af te sluiten met een reactie op dit boek vanuit een kind: 'waarom zou je een prentenboek maken over doodgaan, dat is toch zielig en helemaal niet leuk?' Een logische reactie, maar meteen een aanknopingspunt om aan te geven dat de dood bij het leven hoort en dat het ook iets moois kan geven. Hoe gek dat ook klinkt voor een kind. Goed om daar dan over door te praten en dat kan juist aan de hand van dit boek. Een boek dat eigenlijk altijd goed is en zeker niet alleen als er in de omgeving van kinderen iemand ziek is of doodgegaan is.
1
Reageer op deze recensie