Enen schonen dichtbundel

Mijn eerst gelezen dichtbundel, dus lastig te beoordelen, ik heb immers niks om het mee te vergelijken. Het viel in ieder geval in goede aarde. Van het gros van de gedichten heb ik genoten. Alle gedichten gaan over universele thema's, met name liefde, vriendschap en de dood. Het oude Nederlands is om van te smullen. De wat spottende ondertoon zorgt ervoor dat veel gedichten ook erg grappig vond ondanks dat de inhoud vaak melancholisch van aard is. Droevige inhoud weet hij grappig te maken. De wat langere gedichten die meerdere bladzijdes beslaan vond ik over het algemeen wat minder. De kortere gedichten hebben een fantastisch ritme, in mijn hoofd maakte ik er automatisch een liedje van, de regels lopen geweldig in elkaar over. Bij de wat langere gedichten ontbrak dit soms en waren daarnaast soms ietsjes te langdradig, vaak was halverwege het punt al gemaakt.

Desalniettemin wel een fan van deze bundel. De korte gedichtjes zou ik nog wel eens uit mijn hoofd willen leren.


Hem die mij grof beledigt,
Mij overlaadt met schand
En openlijk mij belastert,
Hem reik ik de broederhand.

Maar die mij voorkomend bejegent,
Die mij aan zich verplicht
En zich mijn vriend durft te noemen,
Die spuw ik in 't gezicht.