Lezersrecensie
Volstrekt overbodige uitloper van een populaire podcast.
Waar zaten de mensen van Borgerhoff & Lamberigts met hun gedachten toen ze Laura Scheerlinck en Silke Vandenbroeck contacteerden om als uitloper van hun populaire podcast hun verhalen ook in boekvorm op de markt te brengen ? Waarschijnlijk bij financieel gewin, want na het lezen van “De Volksjury” is er geen enkele andere reden te bedenken waarom dit boek het levenslicht zou moeten zien.
Oppervlakkigheid voert de boventoon in een 224 pagina’s tellend boekwerk dat voor true crime liefhebbers geen enkele meerwaarde te bieden heeft. Tenzij voor hen die houden van flauwe woordspelingen en de soms betweterige toon waarvan beide auteurs maar al te gretig gebruik maken.
Hoe ze sommige experten zo ver gekregen hebben om hun licht te laten schijnen op bepaalde moorddossiers is in die zin onbegrijpelijk, want die experten zijn er. Bij elk hoofdstuk eentje en waar die soms interessante dingen te vertellen hebben, gaat die info verloren in de zweem van zelfvoldaanheid van de auteurs.
25.000 luisteraars zullen deze lezer waarschijnlijk tegenspreken - ik had trouwens nog nooit van de podcast gehoord en heb niet het gevoel iets te missen - of wijzen op de ondertitel “de meest spraakmakende moordzaken op een onverantwoorde manier verteld”, maar voor mij mag het gerust bij dit ene boek blijven. Ik behoor duidelijk niet tot het beoogde doelpubliek.
Oppervlakkigheid voert de boventoon in een 224 pagina’s tellend boekwerk dat voor true crime liefhebbers geen enkele meerwaarde te bieden heeft. Tenzij voor hen die houden van flauwe woordspelingen en de soms betweterige toon waarvan beide auteurs maar al te gretig gebruik maken.
Hoe ze sommige experten zo ver gekregen hebben om hun licht te laten schijnen op bepaalde moorddossiers is in die zin onbegrijpelijk, want die experten zijn er. Bij elk hoofdstuk eentje en waar die soms interessante dingen te vertellen hebben, gaat die info verloren in de zweem van zelfvoldaanheid van de auteurs.
25.000 luisteraars zullen deze lezer waarschijnlijk tegenspreken - ik had trouwens nog nooit van de podcast gehoord en heb niet het gevoel iets te missen - of wijzen op de ondertitel “de meest spraakmakende moordzaken op een onverantwoorde manier verteld”, maar voor mij mag het gerust bij dit ene boek blijven. Ik behoor duidelijk niet tot het beoogde doelpubliek.
1
Reageer op deze recensie