Prille liefde vanuit twee standpunten

De liefde is al oneindig vaak het onderwerp geweest van jeugdboeken en graphic novels. Wat de aanpak in deze specifieke graphic novel voor tieners zo anders maakt, is dat je hier twee boeken voor de prijs van één krijgt: de ontluikende liefde tussen Viola en Storm wordt vanuit twee perspectieven verteld, maar vertoont toch gelijkenissen. Jongens en meisjes beleven een prille liefde blijkbaar niet erg veel verschillend van elkaar. Storm is op Viola en Viola op Storm, maar ze weten het niet van elkaar.

De tieners hopen het wel, maar durven het niet te bekennen aan elkaar. Uit schrik afgewezen te worden, de verkeerde dingen te zeggen, zich belachelijk te maken bij hun vrienden… Vlinders in de buik, gesmacht op tienerkamers, sluikse blikken, wervelwinden van emoties, domme misverstanden: het hoort er allemaal bij. Ervaren meisjes zo’n eerste echte liefde nu anders dan jongens? De Duits-Deense jeugdschrijfster Annette Herzog vroeg het zich af en had het goede idee een omkeerboek te schrijven, waarbij de lezer de keuze heeft eerst met Viola of met Storm te beginnen. Welke keuze je ook maakt: aan het eind van elk deel weet je of de liefde tussen de twee jongelui wortel schiet.

Maakt dat een tweede versie niet overbodig? Beiden maken per slot hetzelfde mee: ze krijgen oog voor elkaar op school, er is een ‘toevallige’ aanraking in de fietsenstalling, ze krijgen samen in de klas seksuele voorlichting en generen zich voor dezelfde schampere opmerkingen van klasgenoten, ze moeten allebei een schooltaak over de liefde maken, ze zijn allebei op een schoolbal, ze genieten met de hele klas aan een meertje van de eerste vakantiedag… Ze beleven deze gebeurtenissen vanuit hun eigen perspectief. Een leuke vondst, die uitgewerkt wordt door twee tekenaars. Die pakken hun versie aan in hun eigen stijl: de jongenskant wat ruwer, losser en cartoonesker, de meisjeskant wat realistischer, dromeriger, met enkele collages. Ze verbeelden heel sterk hoe de tieners zich voelen. Beide delen passen qua uitzicht ook prima bij elkaar, als een potje en een dekseltje. Precies in het midden van het boek wisselen de helften slim met elkaar.

Uiteindelijk wijken de twee versies uiteindelijk niet zo veel van elkaar af: zowel Storm als Viola heeft dezelfde schroom, trekt verkeerde conclusies, put uit ‘wijze’ bronnen raad, zoekt toenadering... Toch zijn er subtiele verschillen: Viola zoekt steun en raad bij haar beste vriendin, bij haar oma, in beroemde romantische literatuur; Storm laat in een grappig uitgewerkte knokpartij filosofen en geleerden met elkaar bakkeleien over de liefde, zoekt een houvast in zijn muziek en vindt een luisterend oor bij zijn vader. De lezer leert dat jongens ook onzeker zijn, ondanks hun machogedrag. Vooral Viola’s oma relativeert de twijfel van haar kleindochter over zichzelf. Herzog heeft een knap inzicht in tienerroerselen.

En ze geeft haar lezers een duidelijke boodschap mee. Want als jongelui iets kunnen leren van dit verhaal is het: go for it. Wees niet bang, kom voor je gevoelens uit. Wie niet waagt, niet wint. En loop je met je neus tegen de muur, dan ben je toch weer een leermoment rijker. En al is het een boek voor tieners, er zijn genoeg volwassenen en zelfs ouderen die op latere leeftijd nog een Hotel Romantiek-moment kunnen beleven, waarop de vlinders keihard toeslaan.

Hartenstorm/Stormhart is een wat geforceerde titel, maar heeft… nou ja, het hart op de juiste plaats. Het is amusant, informatief, troost en stelt gerust en doet je – al ken je de afloop (of het begin, hoe je het wilt noemen) na lezing van één deel wel – toch met plezier ook het andere standpunt lezen. Ook voor volwassenen is het een prettig en aantrekkelijk boek om te lezen, absoluut niet flauw of kinderachtig, maar intens en levensecht.