Gedenkwaardige personages

Tegen beter weten in houdt het gezin van de gescheiden Raad en Rachel haar jaarlijkse zomervakantie in Zuid-Frankrijk. Het tragikomische Olifantenpaadjes, het tweede boek van nog maar eens een schrijvend lid van het gezin-Chabot, laat de familie uiteenrafelen, maar niet zonder ons een blik te gunnen op enkele gedenkwaardige personages.

Het eerste van die personages is professor Raad, de vers op rust gestelde jurist en zonderling die de dag van zijn pensionering bij de kleermaker een vakantieoutfit op maat bestelt (inclusief korte broek en hoge witte sokken), die per se in de voorste wagon van de trein wil zitten of autorijdt in eerste versnelling. Het merkwaardigste aan Raad is nog zijn voor omstanders ergerlijke gewoonte in een nasaal stemmetje pertinente opmerkingen te maken, als Mimp de olifant. Dat een gepensioneerd professor nog een imaginair vriendje heeft (dat allang niet meer amusant is voor zijn kinderen), is een bijzondere gimmick in deze familieroman.

Als een buiksprekerspop heeft Mimp het hart op de tong, waar Raad zich raadzaam op de vlakte houdt. Zoals een olifantenpaadje een afsteker is die van de voorziene weg afwijkt, is Mimp ongegeneerd recht voor de raap. Het levert echter vooral gênante situaties op. Mimp durft tenminste commentaar te geven op het dominante gedrag van de inmiddels hertrouwde Rachel. Hoewel ze Rachels nieuwe man Philip maar een ‘Dolf’ vindt, zoekt de principiële oma Grant (die zichzelf vernoemde naar de onverzettelijke Amerikaanse generaal Ulysses Grant en principieel geen weg oversteekt zonder zebrapad) toch toenadering tot haar dochter. Grant is nog zo’n opmerkelijk personage: een joodse schoonmoeder die een heleboel dingen niet koosjer vindt (zoals klagen over je gesteldheid of dat je man je verlaten heeft). De matrone van de familie brengt leven in de brouwerij van de mogelijk laatste gezinsvakantie in Nice.

Een vakantie die zoals gepland doorgaat, ook al is die vlak na de moorddadige vrachtwagenaanslag op de Promenade des Anglais van Quatorze Juillet 2016. De aanslag speelt verder geen rol, maar bepaalt toch wel de sfeer van de ‘gedwongen’ vakantie. Ook ongerelateerd is de sympathieke Arabische klusjesman Karim, die als observator een bijrol speelt in het boek. Een boek dat verder niet echt een verhaal brengt, maar eerder een schets is van een ex-gezin dat op het pad van het leven wel wat afstekers kan gebruiken: Grant is niet zo stoer als ze lijkt, Rachel moet zich losmaken van haar ex en hun kinderen, die kinderen staan op het punt hun eigen weg te kiezen en Raad, tja, die weet zich eigenlijk geen raad.

Ook van nevenfiguren maakt Sebastiaan Chabot – naast Splinter een schrijvende zoon van hun vader Bart – gedenkwaardige personages. Kostelijk is de vete van restaurantbazin Sandrine – sigaret in de mond – met haar echtgenoot/kok en hoe ze daar publiekelijk kond van doet, terwijl het terras het schouwspel volgt ‘door er aandachtig niet naar te kijken’. Ze is een goed voorbeeld van hoe Chabot erin slaagt personages neer te zetten via hun gedrag: ‘Vervolgens deelde Sandrine menukaarten uit, pakte haar kladblokje en bleef – pen in de aanslag – naast Raad staan. ‘Bon.’ In de beleving van Sandrine was iedereen een vaste gast en kenden ze het menu uit hun hoofd. Bedenktijd had ze jaren geleden al afgeschaft.’

Soms zijn de formuleringen van de auteur raak: ‘De dag dat Rachel de deur van het statige huis in de Archipel achter zich dichttrok, gingen in het huis lampen uit die nooit meer aan zouden gaan.’ Soms komen ze wat gekunsteld over: ‘Even was het stil. De kust slaakte een hoorbare zucht en strekte zich uit, het kustwater leek er voorgoed bij te gaan liggen.’ Maar het boek leest vlot, rustig kabbelend als de Middellandse Zee, al blijft de impact ervan minder hangen als de personages. Als lezer blijf je schipperen tussen sympathie en antipathie voor haast alle personages en overheerst een gevoel van nostalgie naar vroegere en betere tijden. Karim lijkt als enige door te hebben dat geluk niet te organiseren valt.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een gezellig boek' en 'Lees een onwaar boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.