Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Vier het leven met smakelijk lezen

Koen Driessens 04 januari 2024 Hebban Recensent

In uitweidingen en omleidingen, flashbacks en lineair vertelt striptekenares Aurélia Aurita over het leven en de dood. Die laatste kwam voor haar heel dichtbij met borstkanker. Via gastronomische ervaringen en veranderende smaken maakt ze op een boeiende en aantrekkelijke manier aanschouwelijk hoe ze die periode beleefde.

'Haar bezoekjes aan de lokale markt zijn een haast erotische beleving.' – recensent Koen

Je bent wat je eet? Dan zou Aurélia Aurita op haar menu oorkwal hebben staan! De Frans-Cambodjaanse Hakchenda 'Chenda' Khun (1980) gebruikt, louter voor melodieuze redenen, voor haar nom de plume de wetenschappelijke benaming van dit zeedier. Anders dan walvissen, schildpadden of de fameuze fugu (die tot een snelle dood leidt indien niet correct klaargemaakt, maar die ze naar niets vindt smaken) is de Aurelia aurita niet bepaald eetbaar. Het gebrek aan culinair taboe van de Japanse keuken komt uiteraard aan bod in Smakelijk lezen (originele titel: La vie gourmande), een gastronomisch dagboek waartoe ze geïnspireerd werd door haar eigen illustraties bij Comme un chef, de culinaire herinneringen van Benoît Peeters, de auteur van de stripreeks 'Duistere steden'.

Aurita’s verblijf in Japan staat centraal in het libertijnse Aardbei en chocolade uit 2006, haar tot nog toe enige in het Nederlands vertaalde boek (het eerste deel van een tweeluik). Net zoals haar vrijmoedige erotische ontboezemingen daarin moeten de autobiografische ervaringen in Smakelijk leven wellicht (toepasselijk) met een korreltje zout genomen worden, zo wijst ze een boekhandelaar, met wie ze een 'wijkromance’ beleeft, zelf terecht:

'Ten eerste gaat het niet om "mij", maar om mijn hoofdpersoon. Bovendien moet u toch weten dat je in autofictie niet alles letterlijk moet nemen.'

Toch geloven we best dat ze ondersteboven is van de dood van haar Cambodjaanse oma, die een grote culinaire invloed op haar had, en dat ze kort daarna zelf geconfronteerd wordt met een kwaadaardig gezwel in haar borst. Tot in detail maakt de auteur ons getuige van haar medische lijdensweg. Door de chemo veranderen haar smaakvoorkeuren. Ze moet nu pruiken en hoofddoeken dragen. Haar ziekte maakt haar bewust van haar lichaam en vrouwelijkheid. Toch wordt het boek nergens somber. Integendeel, net nu geeft voeding haar leven kleur. Letterlijk zelfs: een leuke vondst is dat alle voedingsmiddelen en gerechten in het verder monochrome boek in kleur worden weergegeven, net zoals haar sondes overigens. En een lekkere marskramer … Haar bezoekjes aan de lokale markt zijn een haast erotische beleving.

Aurita’s ziekte is voor haar aanleiding om zich vast te klampen aan voeding als het meest toegankelijke en onmiddellijke genotsmiddel tijdens haar behandeling en om herinneringen op te halen aan wat haar leven smaak gaf. Bijvoorbeeld het aftappen van vocht uit haar borst leidt via het melken van koeien tot herinneringen aan haar tijd in de Vogezen. We krijgen flashbacks naar haar oma’s keuken of haar studentenbaantje in fastfood, maar vooral naar haar tekenreportage in de sterrenkeuken van Pierre Gagnaire, waar ze een boontje krijgt voor het werk in de haute cuisine. Het belangrijkste ingrediënt in alle gerechten is toewijding: alles wordt er met liefde klaargemaakt.

De liefdes in haar leven en hun culinaire inbreng passeren ook de revue, wat de auteur zonder schroom laat uitweiden over polyamorie. Een kankerboek is dit dus allerminst. Integendeel, ze viert het leven. Aurita is geen heel sterke tekenares, maar slaagt er toch met eenvoudige tot schetsmatige tekeningen in sterke poëtische beelden op te roepen en een stevig ritme in het boek te houden, dat hierdoor ondanks de kanker net heel levendig en vol levensvreugde is. Bovendien zit er veel afwisseling in de verschillende scènes, ook grafisch, wat de aandacht van de lezer erbij houdt, zelfs als die niet per se een gourmand is.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een kwetsbaar boek', 'Lees een waar boek' en 'Lees een smakelijk boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Koen Driessens

Gesponsord

Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?

Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.

Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.

Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.

Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.

Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!

Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!

Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.

Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft

In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.

De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.

Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.

Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.

Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.

De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!

De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?

Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.

Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.

Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu

Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?

Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.

Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur