Haar leven zoals het is: zonder veel diepgang

Chocolade, Netflix, Lego, pizza en Temptation Island: meer lijkt het personage Marloes de Vries niet nodig te hebben om een gelukkige 30-jarige illustrator te zijn. Dat is voldoende millennialgedrag om ons te doen glimlachen met haar weinig flatteuze ontboezemingen en herkenbare observaties bij de kleine dingen des levens, maar moeten we dat per se weten?

De schaarse Laaglandse striptekenaressen hebben een sterke neiging zichzelf als onderwerp voor hun strips te nemen, waarbij ze ongegeneerd zichzelf van hun kleinste kant durven te laten zien. Van Ilah (cartooniste van Cordelia) tot Eva Mouton (die wekelijks een column tekent in De Standaard over haar leven, onder meer over haar doodgeboren tweeling) in Vlaanderen, van Barbara Stok (die liefde, dood en werk met ons deelt) tot Maaike Hartjes (die zelfs haar burn-out van zich af tekende) in Nederland: allen brengen korte tot langere getuigenissen van hun leven zoals het is. Sinds enkele jaren hebben jongere nieuwkomers het web ontdekt als forum voor hun komische beschouwingen des levens. In Vlaanderen resulteerden de webcomics van Laura Janssens in het vorig jaar goed onthaalde Niet nu Laura. Deze korte gags en cartoons vertonen een sterke gelijkenis met de stripjes van Marloes de Vries, een jonge Drenthse illustrator die vooral op Instagram aanwezig is, maar ook in Tina en Charlie. 

Huizen kopen en gezinnetjes stichten zijn niet aan deze Marloes besteed, hoewel haar leeftijdsgenoten daar volop mee bezig zijn. Dat blijkt althans uit de stripjes van Marloes de Vries, die variëren van één tot meerdere plaatjes. Uiteraard kan de illustrator Marloes ons in haar strips over Marloes wijsmaken wat ze wil, maar als ze werkelijk zichzelf beschrijft, lijkt ze op wat in de media een typische millennial genoemd wordt: een twintiger-dertiger die vooral van het leven wil genieten. Dat wil zeggen: van bingewatchen en M&M’s snoepen in bed. Die diëten en mode maar onzin en administratie een vervelend nevenverschijnsel van de zzp’er vindt. Uitermate herkenbaar voor wie ook zulke trekjes heeft, en die hebben we eigenlijk allemaal wel. Wie vult er nu liever zijn btw-aangifte in dan kattenfilmpjes te kijken?

Ook Marloes’ stripjes die niet meteen iets met haar persoonlijkheid te maken hebben, zijn vaak uitermate raak en voor de lezer heel herkenbaar: hoe je nooit de Ikea buitenkomt met alleen maar wat je van plan was er te gaan kopen, hoe mannen hun spullen in de handtas van hun vriendin droppen, hoe de pakjesbezorger altijd aan de deur is als je op het toilet zit… Dit soort observaties doet je altijd wel glimlachen. In deze gags is Marloes de Vries op haar best.

Andere stripjes – vooral die in twee plaatjes – volgen vaak een gelijkaardig stramien: Marloes neemt zich iets voor / ze doet het omgekeerde. Marloes gaat van het weekend genieten / ze zit lekker op de bank, Marloes voelt zich goed en vol zelfvertrouwen / ze gaat zichzelf vergelijken op Instagram, Marloes verwijt haar vriend recht uit de Nutellapot te eten / ze raadt hem aan een lepel te nemen in plaats van een mes… Een stramien dat zich uiteraard oneindig kan herhalen. Het illustreert de soms wat voorspelbare kant van haar strips. Af en toe zijn die zelfs flauw: grappen met cookies kunnen origineler. Het boekje mist bovendien wat inhoud: aanvankelijk lijkt het dat wel te hebben, wanneer ze als kersverse single weer op de date-markt komt, maar al snel krijgen we alleen nog maar illustraties van haar onvolwassenheid. Die weliswaar heel amusant kan zijn. In combinatie met haar eenvoudige, maar warme tekeningen krijg je een genietbaar boekje, maar zonder de body zoals bij de Barbara’s, Maaikes en Eva’s van dit genre.