Lezersrecensie
Intriges en onvoorwaardelijke loyaliteit van een hofdame
De Zwarte Koninigin is Catharina de Medici gezien door de ogen van Fiora de hofdame. Een jonge vrouw opgegroeid in Florence, onderwezen door haar vader de bibliothecaris aldaar. Zij komt rond 1580 in dienst van Catharina de Medici de koningin-moeder aan het Franse Hof van koning Henry III. Ze begint als een jonge naïeve onervaren dame, die alles moet leren om haar meesteres van dienst te kunnen zijn. De protocollen aan het hof, de intriges, de roddels, de feesten en bezoekregels. Met hulp van Guillaume de hofnar, en Helene maakt ze zich dit vlot eigen en wordt dan steeds meer en meer in de wereld van gesponnen intriges en manipulatie getrokken door Catharina die op meesterlijke wijze haar hofdame aan zich weet te binden. Wanneer Fiora kennis maakt met Amedee de schildersgezel op wie ze verliefd wordt, ze zich heeft moeten verloven met Houlard ,omdat dit in de plannen van Catharina past en Fiora gevraagd wordt een duivels plan uit te voeren komt ze in conflict met zichzelf en haar geweten.
Het verhaal speelt zich af aan het Franse hof aan het einde van de zestiende eeuw. Catharina de Medici een dame met een beruchte reputatie is inmiddels hoogbejaard, ziekelijk en obese. Maar ze konkelt, bedisselt en intrigeert nog steeds waar ze dat nodig acht. Ze maakt hiervoor gebruik van mensen uit haar directe kring, haar vertrouwelingen en plaatst haar hofdame als een pion in het grote schaakspel in het hol van de leeuw. Door de gebeurtenissen aan het hof en het beetje tegengas wat Fiora krijgt en de vragen die ze zichzelf gaat stellen maakt dat ze uiteindelijk toch ook tegen de wens van de Koningin-Moeder durft in te gaan. Het lijkt zo hier en daar bijna een moeder-dochter relatie die ze hebben, de loyaliteit, de inzet om er voor Catharina te zijn, maar ook een stukje vertrouwelijkheid die ontstaat en de nalatenschap die Fiora na het overlijden van Catharina toebedeeld krijgt.
We krijgen een inkijkje in het leven van een Koningin-moeder in een 16e eeuws paleis met alle decadentie en hofprotocollen en dat alles gezien door de ogen van een jonge vrouw die haar hofdame, vertrouwelinge wordt. De tijd verloopt wat diffuus maar beslaat toch gauw een tien jaar, op de meeste momenten niet hinderlijk maar soms heb je even het gevoel dat iets sneller gaat dan logischer wijze zou kunnen.
De zwarte Koningin is het debuut van Catharina Botermans (42), moeder van 2 kinderen Zij studeerde Politicologie en Religie. Is docent Europese studies, schrijft en schildert en is erg geïnteresseerd in de wetenschap en kunst in de Renaissance. Wat dan ook als decor dient voor deze roman.
Met zijn korte hoofdstukken leest het boek vlot weg, door de beschrijvingen waan je je in het leven van de 16 eeuw met de grootse feesten, het hof, het eten en de persoonlijke hygiëne, maar ook het reizen per draagkoets, de straten en de stank in de stad. Het is een verhaal dat wanneer het goed op gang komt een behoorlijke vaart heeft, al kostte me het soms moeite om het verhaal vast te houden wanneer er stukken politiek uit de doeken werd gedaan. De schrijfster heeft Catharina de Medici als een oude ziekelijke vrouw neergezet aan het einde van haar macht en van haar leven. Een best onverwacht als toch ook boeiend perspectief. Niet alle personages maken evenveel groei door wat deels jammer is, maar voor een prettig lezende historische roman niet perse storend. Prima debuut
Het verhaal speelt zich af aan het Franse hof aan het einde van de zestiende eeuw. Catharina de Medici een dame met een beruchte reputatie is inmiddels hoogbejaard, ziekelijk en obese. Maar ze konkelt, bedisselt en intrigeert nog steeds waar ze dat nodig acht. Ze maakt hiervoor gebruik van mensen uit haar directe kring, haar vertrouwelingen en plaatst haar hofdame als een pion in het grote schaakspel in het hol van de leeuw. Door de gebeurtenissen aan het hof en het beetje tegengas wat Fiora krijgt en de vragen die ze zichzelf gaat stellen maakt dat ze uiteindelijk toch ook tegen de wens van de Koningin-Moeder durft in te gaan. Het lijkt zo hier en daar bijna een moeder-dochter relatie die ze hebben, de loyaliteit, de inzet om er voor Catharina te zijn, maar ook een stukje vertrouwelijkheid die ontstaat en de nalatenschap die Fiora na het overlijden van Catharina toebedeeld krijgt.
We krijgen een inkijkje in het leven van een Koningin-moeder in een 16e eeuws paleis met alle decadentie en hofprotocollen en dat alles gezien door de ogen van een jonge vrouw die haar hofdame, vertrouwelinge wordt. De tijd verloopt wat diffuus maar beslaat toch gauw een tien jaar, op de meeste momenten niet hinderlijk maar soms heb je even het gevoel dat iets sneller gaat dan logischer wijze zou kunnen.
De zwarte Koningin is het debuut van Catharina Botermans (42), moeder van 2 kinderen Zij studeerde Politicologie en Religie. Is docent Europese studies, schrijft en schildert en is erg geïnteresseerd in de wetenschap en kunst in de Renaissance. Wat dan ook als decor dient voor deze roman.
Met zijn korte hoofdstukken leest het boek vlot weg, door de beschrijvingen waan je je in het leven van de 16 eeuw met de grootse feesten, het hof, het eten en de persoonlijke hygiëne, maar ook het reizen per draagkoets, de straten en de stank in de stad. Het is een verhaal dat wanneer het goed op gang komt een behoorlijke vaart heeft, al kostte me het soms moeite om het verhaal vast te houden wanneer er stukken politiek uit de doeken werd gedaan. De schrijfster heeft Catharina de Medici als een oude ziekelijke vrouw neergezet aan het einde van haar macht en van haar leven. Een best onverwacht als toch ook boeiend perspectief. Niet alle personages maken evenveel groei door wat deels jammer is, maar voor een prettig lezende historische roman niet perse storend. Prima debuut
1
Reageer op deze recensie