Iedere dag overal een zilveren randje

Joy woont met haar zusje en ouders in Afrika en leidt tot dan toe een niet alledaags leven met reizen en thuisonderwijs. Joy is een vrolijk kind wat overal iets magisch ziet en geniet van alle nieuwe dingen en nieuwsgierig is naar andere oorden en andere mensen. Wanneer haar ouders vertellen dat ze vrij abrupt terug naar Engeland verhuizen omdat haar opa ziek is begint er een nieuw hoofdstuk. Ze trekken in bij haar opa met wie de verhoudingen niet altijd even goed zijn, ze moet naar school met een conservatief systeem. Past Joy in dit systeem, kan ze zich hieraan aanpassen en vooral zal ze de zilveren randjes aan de dingen kunnen blijven zien. Pas wanneer de eeuwenoude Eik op het schoolplein gevaar loopt weet Joy samen met een nieuw vriendje haar sprankel aan te spreken en in actie te komen op een onconventionele manier.
Het boek is geschreven voor kinderen van ongeveer 10 jaar met best zware thema’s als verhuizen, milieu, vriendschap, eenzaamheid en klimaatactivisme. Het begin van het boek beschrijft in korte hoofdstukken met een enorme zwier en gebruik van vergelijkingen en sfeer het leven voor de verhuizing in Afrika. Heel beeldend.
Ook het leven in Engeland komt mooi aan bod, hoe de shock van het leven in een geregeld bestaan vorm moet krijgen en hoe het op school gaat. Het duurt daarom lang voor de boom die gered moet worden in beeld komt en die actie wordt er naar mijn idee dan een beetje ingepropt en afgeraffeld. Maar..er lijkt een tweede deel te komen want Joy is het eerste deel van een serie.
Een grappig boeiend verhaal met leuke woordtwists en vergelijkingen. Goed voor de woordenschat van een 10 jarige met thema's passend bij de jeugd van nu.
Jenny Valentine is een Britse jeugdboekenschrijfster die al met haar boek ‘Op zoek naar Violet Park’ in 2007 de Guardian Children’s Fiction Prize won. Haar boeken worden in meerdere landen uitgegeven.