Lezersrecensie
Eerder een trage diesel dan een snelle brommer
Rachel Kushners De vlammenwerpers ontvouwt zich als een rijkgeschakeerde roman, maar weet niet altijd vast te houden aan het tempo dat je van een meeslepende vertelling zou verwachten. Het verhaal, dat zich afspeelt in zowel de New Yorkse kunstwereld als het onrustige Italië van de jaren ’70, probeert een grootse blik op kunst, politiek en menselijke relaties te werpen. Dit doet het met veel flair en literair vakmanschap, maar verliest zich soms in langdradige beschrijvingen en omslachtige gedachten.
Voor een roman die vaak als “page-turner” wordt aangeprezen, miste De vlammenwerpers dat gevoel van onverbiddelijke spanning. De plotontwikkeling kabbelt vaak langzaam voort, wat ertoe leidde dat ik soms de neiging kreeg om het boek neer te leggen. In de opbouw probeert Kushner duidelijk dieper te graven in de complexiteit van haar personages, maar deze introspectieve momenten zijn niet altijd boeiend genoeg om door de meer taaie hoofdstukken heen te slepen.
Toch zijn er tegen het einde van de roman momenten waarop de verhaallijnen samenkomen en het geheel meer betekenis krijgt. De cirkel sluit zich, en in zekere zin biedt dit een zekere voldoening. Dit maakt het een boek dat, hoewel niet zonder moeite en geduld te lezen, toch een aantal memorabele momenten heeft. Al met al blijft De vlammenwerpers een roman die je misschien niet direct als ‘meeslepend’ zou beschrijven, maar die voor lezers die van een langzamer opgebouwd verhaal houden, alsnog een bepaalde charme kan hebben.
Voor een roman die vaak als “page-turner” wordt aangeprezen, miste De vlammenwerpers dat gevoel van onverbiddelijke spanning. De plotontwikkeling kabbelt vaak langzaam voort, wat ertoe leidde dat ik soms de neiging kreeg om het boek neer te leggen. In de opbouw probeert Kushner duidelijk dieper te graven in de complexiteit van haar personages, maar deze introspectieve momenten zijn niet altijd boeiend genoeg om door de meer taaie hoofdstukken heen te slepen.
Toch zijn er tegen het einde van de roman momenten waarop de verhaallijnen samenkomen en het geheel meer betekenis krijgt. De cirkel sluit zich, en in zekere zin biedt dit een zekere voldoening. Dit maakt het een boek dat, hoewel niet zonder moeite en geduld te lezen, toch een aantal memorabele momenten heeft. Al met al blijft De vlammenwerpers een roman die je misschien niet direct als ‘meeslepend’ zou beschrijven, maar die voor lezers die van een langzamer opgebouwd verhaal houden, alsnog een bepaalde charme kan hebben.
1
Reageer op deze recensie