Rijke ideeën, maar onevenwichtige uitvoering

Bregje Hofstedes Oersoep heeft bewonderenswaardige ambities: het onderzoekt diep persoonlijke ervaringen zoals moederschap, relaties, en een zoektocht naar identiteit, met elementen van mystiek en filosofische reflectie. Hofstede experimenteert met taal, zoals neologismen en poëtische beschrijvingen, wat de roman soms een bijzondere diepgang geeft​.
Toch blijft het boek voor mij achter in consistentie. Ik vond dat de gedurfde stijl niet altijd goed volgehouden wordt, en sommige passages voelen zwaar of ongemakkelijk, met expliciete scènes die eerder afstoten dan bijdragen aan de verhaallijn. De schijnbare zoektocht naar authenticiteit en rauwheid mist soms de balans die nodig is om een blijvende indruk te maken​. Hoewel Hofstede scherpe observaties en een frisse kijk biedt op gezinsleven en existentiële thema’s, ontbreekt er een helder focuspunt. Dit maakt het boek aantrekkelijk voor lezers die openstaan voor experimentele literatuur, maar minder geschikt voor wie een coherente en meeslepende leeservaring zoekt.
Conclusie: ik vond Oersoep intrigerend maar wisselvallig, en het literaire experiment raakte bij mij niet altijd de juiste snaar.