Artjom's reis door Metro 2033

Als de wereld verwoest wordt door een apocalyptische nucleaire oorlog vluchten de burgers van Moskou de metro in. In de metro ontstaan rond de metrostations verschillende samenlevingen die net als in de “oude wereld” gebaseerd zijn op verschillende staatskundige politieke en ideologische stromingen.
Het leven in de Metro is allesbehalve veilig zodat elk station zijn eigen militie heeft om zijn grenzen te bewaken. Er is continu dreiging van de (gemuteerde) wezens uit de bovenwereld maar ook van andere stations die hun invloed willen uitbreiden. Hiernaast zijn er een soort elite-soldaten in de Metro aanwezig, de Stalkers, die zorgen voor de veiligheid van de Metro tegen de buitenwereld en ook op zoek gaan naar bruikbare informatie en technologieën in het verwoeste radioactieve bovenwereld van Moskou.
Als het voortbestaan in de Metro wordt bedreigd door een onbekende tegenstander gaat de hoofdrolspeler Artjom op reis door de Metro om het nieuws te melden aan de leider van de Stalkers in het centraal metrostation, de Polis. Het boek leest als een soort coming of age roman waarin Artjom leert over zichzelf en de wereld waarin hij zich bevindt.
De vormgeving van het boek is erg mooi gemaakt. Er is een afwijkende papiermaat gebruikt die je het nostalgische gevoel geeft een bijzonder boek in handen te hebben.
De apocalyptische wereld die de schrijver creëert spreekt mij als liefhebber van dit genre erg aan. Het stimuleert de verkenning van de Metro, de omgeving en alles wat er in aanwezig is. Ook de zingevingselementen die in het boek staan en die Artjom op zijn reis tegenkomt verrijken en verdiepen het verhaal. Overwegingen over maatschappijkritiek, menselijke evolutie en lotsbestemming stimuleert reflectie. Helaas komen deze aspecten in het boek niet tot zijn recht en blijven slechts onafgeronde zijsprongetjes van de schrijver.
De ontknoping van het boek is nogal tegenvallend. Het lijkt of de schrijver moeite had om te kiezen uit verschillende mogelijkheden om tot een afronding te komen. Dit leidt tot verschillende verhaallijnen die oplossen in het niets en niet erg geloofwaardig overkomen en niet recht doen aan de rest van het boek. Het gekozen nihilistische einde doet de zorgvuldig opgebouwde diepgang van het boek volledig teniet.
Wat overblijft is een spannend coming of age verhaal met een teleurstellend einde.