Lezersrecensie
"het gouden ei", een gouden boek?
“Het gouden ei”, een gouden boek?
“Hoe lang lag hij hier al? Een maand? ‘Stel je voor dat ik niet kan doodgaan,’ dacht Rex, en hij barstte in snikken uit.” - Het Gouden Ei
Een krachtig, sterk maar toch compact en snel gelezen boek. Zo kan je Het Gouden Ei van Tim Krabbé het beste omschrijven. 97 pagina’s (ook de reden waarom ik dit boek las) meegesleept worden door de belevenissen van Rex Hofman. Toch aan het twijfelen om dit boek te lezen? Dan volgen hier twee pagina’s recensie door een ‘niet-lezer’ die toch geboeid raakte.
Over de auteur:
Hans Maarten timotheus (Tim) Krabbé is geboren op 13 april 1943 en is een Nederlandse schrijver en in zijn vrije tijd ook nog een schaker. Hij heeft veel boeken geschreven, van romans tot boeken over zijn hobby schaken en wielrennen. Het werd hem nu ook al wel van jongs af aan meegegeven. Zijn vader Hendrik Maarten Krabbé was schilder, zijn broer Jeroen Krabbé was acteur/regisseur en ook zijn moeder was schrijfster. Hij studeerde aan het Spinoza Lyceum in Amsterdam en later heeft hij even psychologie gestudeerd. de jonge schrijver begon aanvankelijk als journalist en wist zich omhoog te werken tot redacteur van een weekblad. Hij kreeg de smaak te pakken en maakte er zijn full-time beroep van. Al snel daarna bracht hij zijn eerste boek uit. De werkelijke moord op Kitty Duisenberg had niet echt veel succes, aangezien er nooit een tweede druk kwam. Krabbé’s werk is nieuw-realistisch met een vleugje neoromantisch. De Nederlander heeft zijn boeken in zestien talen laten vertalen. Zes boeken zijn verfilmd, waaronder het boek waar het allemaal om draait, Het Gouden Ei. Deze is zelfs geschreven door Krabbé zelf, en herschreven in Amerika onder de titel The Vanishing. Hij heeft zijn boeken laten uitgeven sinds 1978 bij uitgeverij Prometheus/Bert Bakker. Hij schreef twintig boeken, drie schaakboeken, twee scenario’s en twee bloemlezingen. Hiervoor heeft hij natuurlijk ook niet meer dan normaal heel wat prijzen voor gewonnen. Enkele van zijn grootste prijzen zijn het Gouden Kalf voor de verfilming van Het Gouden Ei, De Gouden Strop voor het gelijknamige boek en een Max Pam Award voor Marte Jacobs. Ook zijn zijn boeken niet onbekend bij toneelregisseurs.
Voor de rest vulde hij zijn tijd dus met schaken en won een wedstrijd in Leiden in 1970. Ook reed hij wielerwedstrijden als amateur. Hij was niet echt goed, maar hij schreef er wel de roman De Renner door.
Korte inhoud:
Het boek Het Gouden Ei gaat over Rex Hofman en oorspronkelijk ook Saskia Ehlvest. Ze zijn onderweg naar een vakantiehuisje bij de Middellandse Zee. De kilometerteller is kapot, en dus moeten ze handmatig deze bijhouden, om te voorkomen dat ze langs de weg zouden stranden. Want dan moet Rex alleen langs de weg te voet met een jerrycan naar een benzinestation stappen en daar heeft hij allesbehalve zin in. Na een tijdje stoppen ze bij een benzinestation en strekken ze even de benen. Terwijl Rex bijtankt, gaat Saskia even drankjes halen en komt niet meer terug. Hij zoekt zichzelf een ongeluk maar vindt haar niet meer. Wanhoop, verdriet, machteloosheid. Acht jaar later komt er een vreemde bij Rex thuis, Raymond Lemorne. Deze weet een hoop meer over Saskia en hij besluit hem te volgen, met alle gevolgen van dien…
De zoektocht naar Saskia is de rode draad door het verhaal.
interpretatie en evaluatie:
Het boek is relatief gemakkelijk te begrijpen, het is redelijk straight-forward en heeft weinig details. Je leest er gemakkelijk door. Het vertelstandpunt is een auctoriële verteller of een alwetende verteller. Na een tijdje weet je al veel meer dan de personages, wat voor enige spanningen of frustraties kan zorgen. Wat de personages betreft, er zijn er maar weinig. Rex Hofman, een vriendelijke man die alles doet om te achterhalen wat er met zijn geliefde is gebeurd. Dan is er Saskia Ehlvest, de vriendin van Rex die spoorloos verdwijnt. Verder is er nog Raymond Lemorne, een leraar en gewelddadige man met sadistische trekjes, en Lieneke, een vriendin van Rex. Deze is eerder een onbelangrijk personage, want er gebeurt weinig tussen Rex en haar.
Het thema is dood en lijden. Wanneer Rex Saskia verliest weet hij niet wat er aan de hand is en wat hij moet doen. Daarnaast vind je er ook misdaad in terug aangezien Raymond een echt misdadiger is die niets anders wil dan mensen pijn doen. Vermissing zou ook nog kunnen, omdat het gaat over de verdwijning van Saskia.
Het verhaal speelt zich af vanaf ongeveer 1950. Toch speelt het merendeel van het verhaal zich af in 1971. Er zijn geen flashbacks, enkel een paar vermeldingen naar eerdere gebeurtenissen. Het verhaal is niet chronologisch. De lezer wordt van de ene gebeurtenis naar de andere geleid. Verder speelt het verhaal zich af in Frankrijk, waar hij op vakantie is met Saskia, Italië, waar hij op vakantie is met Lieneke en tot slot ook nog even in Nederland, waar Rex woont.
Dit boekt valt ook volledig binnen de stijl van de auteur. Tim Krabbé schrijft alles straight-forward, geen woord te veel, maar ook geen te weinig. Hierdoor is het boek ook voor jongeren geschreven. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat je als volwassene het boek niet kan appreciëren. Alles is duidelijk en er zijn geen misinterpretaties, alles wordt gezegd zoals het is. Het boek verteld echt wel over een hartverscheurende verdwijning en een man die alles zal doen om zijn geliefde terug te zien.
Ik lees niet graag boeken. Ik ben er dus ook met tegenzin aan begonnen. In de bibliotheek heb ik het dunste boek gekozen en ik heb het op een twee uur uitgelezen. Sneller dan ik dacht, en dit komt door de schrijfstijl van Krabbé. Vroeger las ik wel graag, en wou ik graag boeken met zoveel mogelijk details, maar nu heb ik eigenlijk eens de tegenpool ervaren. Het boek las zo snel en goed, gewoon omdat je er als lezer wordt bijgehouden, je verdwaalt niet in de details. Het verhaal vond ik wat simpel, daarom niet slecht. Ik hou wel van wat ingewikkeldere boeken of plots en deze was iets gemakkelijker om te raden. Van de moment dat Raymond binnenstapt krijgt de lezer wel iets of wat een idee.
Ik vond het zeker geen slecht boek. Het was simpel, rustig om te lezen. Krabbé heeft zeker al genoeg geschreven om een gerenommeerd schrijver te zijn en hij verdient zeker elke prijs die hij al heeft gekregen. Dit is een boek voor de mensen zoals mij, die niet graag lezen, maar het toch moeten. Het is een boek dat snel leest en bij de hoofdzaak blijft. Het is een aangenaam boek dat leuk verteld is en de lezer net dat tikkeltje meer informatie geeft dan het hoofdpersonage. Maar voor een diepe plot en een ingewikkelde situatie, dan ben je aan het verkeerde adres.
Bronnen:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tim_Krabb%C3%A9
bibliografie:
Krabbé, T. (1984). Het gouden ei. Amsterdam: Bert bakker
“Hoe lang lag hij hier al? Een maand? ‘Stel je voor dat ik niet kan doodgaan,’ dacht Rex, en hij barstte in snikken uit.” - Het Gouden Ei
Een krachtig, sterk maar toch compact en snel gelezen boek. Zo kan je Het Gouden Ei van Tim Krabbé het beste omschrijven. 97 pagina’s (ook de reden waarom ik dit boek las) meegesleept worden door de belevenissen van Rex Hofman. Toch aan het twijfelen om dit boek te lezen? Dan volgen hier twee pagina’s recensie door een ‘niet-lezer’ die toch geboeid raakte.
Over de auteur:
Hans Maarten timotheus (Tim) Krabbé is geboren op 13 april 1943 en is een Nederlandse schrijver en in zijn vrije tijd ook nog een schaker. Hij heeft veel boeken geschreven, van romans tot boeken over zijn hobby schaken en wielrennen. Het werd hem nu ook al wel van jongs af aan meegegeven. Zijn vader Hendrik Maarten Krabbé was schilder, zijn broer Jeroen Krabbé was acteur/regisseur en ook zijn moeder was schrijfster. Hij studeerde aan het Spinoza Lyceum in Amsterdam en later heeft hij even psychologie gestudeerd. de jonge schrijver begon aanvankelijk als journalist en wist zich omhoog te werken tot redacteur van een weekblad. Hij kreeg de smaak te pakken en maakte er zijn full-time beroep van. Al snel daarna bracht hij zijn eerste boek uit. De werkelijke moord op Kitty Duisenberg had niet echt veel succes, aangezien er nooit een tweede druk kwam. Krabbé’s werk is nieuw-realistisch met een vleugje neoromantisch. De Nederlander heeft zijn boeken in zestien talen laten vertalen. Zes boeken zijn verfilmd, waaronder het boek waar het allemaal om draait, Het Gouden Ei. Deze is zelfs geschreven door Krabbé zelf, en herschreven in Amerika onder de titel The Vanishing. Hij heeft zijn boeken laten uitgeven sinds 1978 bij uitgeverij Prometheus/Bert Bakker. Hij schreef twintig boeken, drie schaakboeken, twee scenario’s en twee bloemlezingen. Hiervoor heeft hij natuurlijk ook niet meer dan normaal heel wat prijzen voor gewonnen. Enkele van zijn grootste prijzen zijn het Gouden Kalf voor de verfilming van Het Gouden Ei, De Gouden Strop voor het gelijknamige boek en een Max Pam Award voor Marte Jacobs. Ook zijn zijn boeken niet onbekend bij toneelregisseurs.
Voor de rest vulde hij zijn tijd dus met schaken en won een wedstrijd in Leiden in 1970. Ook reed hij wielerwedstrijden als amateur. Hij was niet echt goed, maar hij schreef er wel de roman De Renner door.
Korte inhoud:
Het boek Het Gouden Ei gaat over Rex Hofman en oorspronkelijk ook Saskia Ehlvest. Ze zijn onderweg naar een vakantiehuisje bij de Middellandse Zee. De kilometerteller is kapot, en dus moeten ze handmatig deze bijhouden, om te voorkomen dat ze langs de weg zouden stranden. Want dan moet Rex alleen langs de weg te voet met een jerrycan naar een benzinestation stappen en daar heeft hij allesbehalve zin in. Na een tijdje stoppen ze bij een benzinestation en strekken ze even de benen. Terwijl Rex bijtankt, gaat Saskia even drankjes halen en komt niet meer terug. Hij zoekt zichzelf een ongeluk maar vindt haar niet meer. Wanhoop, verdriet, machteloosheid. Acht jaar later komt er een vreemde bij Rex thuis, Raymond Lemorne. Deze weet een hoop meer over Saskia en hij besluit hem te volgen, met alle gevolgen van dien…
De zoektocht naar Saskia is de rode draad door het verhaal.
interpretatie en evaluatie:
Het boek is relatief gemakkelijk te begrijpen, het is redelijk straight-forward en heeft weinig details. Je leest er gemakkelijk door. Het vertelstandpunt is een auctoriële verteller of een alwetende verteller. Na een tijdje weet je al veel meer dan de personages, wat voor enige spanningen of frustraties kan zorgen. Wat de personages betreft, er zijn er maar weinig. Rex Hofman, een vriendelijke man die alles doet om te achterhalen wat er met zijn geliefde is gebeurd. Dan is er Saskia Ehlvest, de vriendin van Rex die spoorloos verdwijnt. Verder is er nog Raymond Lemorne, een leraar en gewelddadige man met sadistische trekjes, en Lieneke, een vriendin van Rex. Deze is eerder een onbelangrijk personage, want er gebeurt weinig tussen Rex en haar.
Het thema is dood en lijden. Wanneer Rex Saskia verliest weet hij niet wat er aan de hand is en wat hij moet doen. Daarnaast vind je er ook misdaad in terug aangezien Raymond een echt misdadiger is die niets anders wil dan mensen pijn doen. Vermissing zou ook nog kunnen, omdat het gaat over de verdwijning van Saskia.
Het verhaal speelt zich af vanaf ongeveer 1950. Toch speelt het merendeel van het verhaal zich af in 1971. Er zijn geen flashbacks, enkel een paar vermeldingen naar eerdere gebeurtenissen. Het verhaal is niet chronologisch. De lezer wordt van de ene gebeurtenis naar de andere geleid. Verder speelt het verhaal zich af in Frankrijk, waar hij op vakantie is met Saskia, Italië, waar hij op vakantie is met Lieneke en tot slot ook nog even in Nederland, waar Rex woont.
Dit boekt valt ook volledig binnen de stijl van de auteur. Tim Krabbé schrijft alles straight-forward, geen woord te veel, maar ook geen te weinig. Hierdoor is het boek ook voor jongeren geschreven. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat je als volwassene het boek niet kan appreciëren. Alles is duidelijk en er zijn geen misinterpretaties, alles wordt gezegd zoals het is. Het boek verteld echt wel over een hartverscheurende verdwijning en een man die alles zal doen om zijn geliefde terug te zien.
Ik lees niet graag boeken. Ik ben er dus ook met tegenzin aan begonnen. In de bibliotheek heb ik het dunste boek gekozen en ik heb het op een twee uur uitgelezen. Sneller dan ik dacht, en dit komt door de schrijfstijl van Krabbé. Vroeger las ik wel graag, en wou ik graag boeken met zoveel mogelijk details, maar nu heb ik eigenlijk eens de tegenpool ervaren. Het boek las zo snel en goed, gewoon omdat je er als lezer wordt bijgehouden, je verdwaalt niet in de details. Het verhaal vond ik wat simpel, daarom niet slecht. Ik hou wel van wat ingewikkeldere boeken of plots en deze was iets gemakkelijker om te raden. Van de moment dat Raymond binnenstapt krijgt de lezer wel iets of wat een idee.
Ik vond het zeker geen slecht boek. Het was simpel, rustig om te lezen. Krabbé heeft zeker al genoeg geschreven om een gerenommeerd schrijver te zijn en hij verdient zeker elke prijs die hij al heeft gekregen. Dit is een boek voor de mensen zoals mij, die niet graag lezen, maar het toch moeten. Het is een boek dat snel leest en bij de hoofdzaak blijft. Het is een aangenaam boek dat leuk verteld is en de lezer net dat tikkeltje meer informatie geeft dan het hoofdpersonage. Maar voor een diepe plot en een ingewikkelde situatie, dan ben je aan het verkeerde adres.
Bronnen:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tim_Krabb%C3%A9
bibliografie:
Krabbé, T. (1984). Het gouden ei. Amsterdam: Bert bakker
16
Reageer op deze recensie