Lezersrecensie
De roep van de verbeelding
David Schijndels is een zesjarige Nederlandse jongen die geniet van de spannende uitstapjes met zijn excentrieke vader. De trein naar Brussel, de stad en het Museum voor Natuurwetenschappen zijn het decor voor de ontdekking van een wereld vol schoonheid en kennis, waarin eveneens de tedere band tussen vader en zoon centraal staat. Papa ontwikkelt echter ook andere bijzondere interesses die het daglicht niet mogen zien. David stelt zich hierover steeds meer vragen, terwijl zijn identiteit en zelfbewustzijn zich ontwikkelen. Hij zoekt antwoorden in de ontluikende vriendschap met zijn oppas Sarah, maar brengt vooral ook meer tijd alleen door, waarbij hij geleidelijk aan opgeslorpt wordt door de verbeeldingskracht van het museum.
'In het museum', verschenen bij Uitgeverij Vrijdag, is het debuut van wetenschappelijk onderzoeker en docent Joost van Driel. Het is een fictief verhaal waarin de auteur een aantal autobiografische elementen heeft geïnjecteerd, als vader en als zoon, maar vooral ook als liefhebber van Brussel en de Belgische musea.
Het museum uit de titel is niet alleen de belangrijkste fysieke achtergrond voor de handeling, maar wordt ook op een slimme manier uitgewerkt als uitgebreide metafoor: het is een “plek waar de tijd – hun tijd, hun nietige tijd – was stilgezet”. Het wordt een toevluchtsoord voor de opgroeiende David, die steeds meer wordt geconfronteerd met de veranderingen, leugens en onduidelijkheden in het zogenaamde “ware leven” van zijn vader, en die zich ook bewust wordt van de invloed hiervan op zijn moeder én op zichzelf.
Joost van Driel slaagt erin om de contrasterende personages uit dit gezin heel menselijk uit te werken, waarbij ook hun liefde en genegenheid, samen met hun individuele kwetsbaarheid op een subtiele manier worden geschetst. De auteur wisselt nuchtere, eerlijke, korte zinnen af met fragmenten vol zwierige, lyrische volzinnen, waarmee hij ons laat proeven van zijn brede schrijverskwaliteiten. Zijn taal is verzorgd en hij varieert met mooie beelden en een stevige dosis symboliek die samen een interessante gelaagdheid in deze roman brengen. Toch is er geen stilistische overdaad en krijgt het verhaal en de ontwikkeling van de personages voldoende aandacht in dit bijzondere familiealbum, waarin ook bewust enkele foto’s ontbreken: geheimen van de vader waarmee zowel David als de lezer geconfronteerd worden.
'In het museum' is een mooie, subtiele maar ook zelfverzekerde roman, waarin Joost van Driel het verhaal ontvouwt en de lezer voorbereidt op het gedurfde, bijna sprookjesachtige einde waaraan menig leesclub nog boeiende uren zal beleven. In dit debuut toont de auteur dat hij kan schrijven en dat hij ideeën heeft, die hij bovendien ook goed kan verbeelden. Als deskundige in de middeleeuwse literatuur heeft hij ongetwijfeld nog voldoende thema’s en motieven ter beschikking die kunnen verwerkt worden in zijn volgende romans, zodat deze debutant met ervaring een mooie plaats kan verwerven in het literaire landschap van de Lage Landen.
'In het museum', verschenen bij Uitgeverij Vrijdag, is het debuut van wetenschappelijk onderzoeker en docent Joost van Driel. Het is een fictief verhaal waarin de auteur een aantal autobiografische elementen heeft geïnjecteerd, als vader en als zoon, maar vooral ook als liefhebber van Brussel en de Belgische musea.
Het museum uit de titel is niet alleen de belangrijkste fysieke achtergrond voor de handeling, maar wordt ook op een slimme manier uitgewerkt als uitgebreide metafoor: het is een “plek waar de tijd – hun tijd, hun nietige tijd – was stilgezet”. Het wordt een toevluchtsoord voor de opgroeiende David, die steeds meer wordt geconfronteerd met de veranderingen, leugens en onduidelijkheden in het zogenaamde “ware leven” van zijn vader, en die zich ook bewust wordt van de invloed hiervan op zijn moeder én op zichzelf.
Joost van Driel slaagt erin om de contrasterende personages uit dit gezin heel menselijk uit te werken, waarbij ook hun liefde en genegenheid, samen met hun individuele kwetsbaarheid op een subtiele manier worden geschetst. De auteur wisselt nuchtere, eerlijke, korte zinnen af met fragmenten vol zwierige, lyrische volzinnen, waarmee hij ons laat proeven van zijn brede schrijverskwaliteiten. Zijn taal is verzorgd en hij varieert met mooie beelden en een stevige dosis symboliek die samen een interessante gelaagdheid in deze roman brengen. Toch is er geen stilistische overdaad en krijgt het verhaal en de ontwikkeling van de personages voldoende aandacht in dit bijzondere familiealbum, waarin ook bewust enkele foto’s ontbreken: geheimen van de vader waarmee zowel David als de lezer geconfronteerd worden.
'In het museum' is een mooie, subtiele maar ook zelfverzekerde roman, waarin Joost van Driel het verhaal ontvouwt en de lezer voorbereidt op het gedurfde, bijna sprookjesachtige einde waaraan menig leesclub nog boeiende uren zal beleven. In dit debuut toont de auteur dat hij kan schrijven en dat hij ideeën heeft, die hij bovendien ook goed kan verbeelden. Als deskundige in de middeleeuwse literatuur heeft hij ongetwijfeld nog voldoende thema’s en motieven ter beschikking die kunnen verwerkt worden in zijn volgende romans, zodat deze debutant met ervaring een mooie plaats kan verwerven in het literaire landschap van de Lage Landen.
3
Reageer op deze recensie