Lezersrecensie
Web van leugens ..... gesponnen door Johnny Bollé
Voor de leesclub “De Boekenreizigers” mocht ik meedoen met de blogtour van Johnny Bollé zijn nieuwste spruit “Web van leugens”.
Na 8 jaar keert Madeline terug naar Etouffant terug.
Het liefste van al zou ze liever thuis blijven, maar de plicht roept.
Ze moet het huis van haar overleden moeder leeghalen en nog wat paperassen bij de notaris in orde brengen.
Zowel bij de notaris als bij de dorpelingen merkt Madeline dat ze niet echt met open armen wordt ontvangen, maar eerder wordt uitgespuwd.
Waarom de dorpelingen zo afkerig reageren weet ze niet.
Alleen krijgt Madeline de kriebels als ze van enkelen dezelfde waarschuwing krijgen.
Madeline trekt zich van de dorpelingen niets aan er vreemde dingen gebeuren en haar buurman vermoord wordt teruggevonden….
Johnny doet het weer…. Alweer heeft hij een spannende thriller geschreven waarbij je wordt meegesleurd in het verhaal.
We leren Madeline en haar mama beter kennen en de mix tussen heden en verleden wordt goed verdeeld over het hele verhaal.
Die rustpunten zijn welkom om toch maar even te bekomen bij de klifhangers van het vorige hoofdstuk.
Daar is Johnny een meester in, de lezers vast te houden bij een spannend stuk om dat dan even te lossen door ineens door te gaan op een ander onderwerp.
Het is onmogelijk om het boek weg te leggen want je wilt als lezer echt weten wat er verder gebeurt in het verhaal.
Het plot had ik niet zien aankomen, maar dat hoeft ook niet.
Ook hierin is Johnny een meester in om de lezer te misleiden, hij houdt de lezer een rad voor de ogen.
Maar ook dat is niet erg, dat is juist het fijne eraan.
Het verhaal leest hierbij ook heel vlot, is heel spannend en door het eenvoudig taalgebruik leest het ook aangenaam.
Maar niet alleen het verhaal is meesterlijk geschreven, ook de cover is alweer een plaatje.
En ook hierbij wil ik de ontwerper Dany Dadi in de bloemetjes zetten met deze prachtige cover.
De kleuren zijn vrij sereen, je ziet een vrouw in het water vallen met boven haar de oppervlakte, met de donkere kleuren als het diepe water.
De letters van de titel worden steeds grilliger en verwijzen hierbij dat het verhaal een thriller is.
Het verhaal en de cover: alweer een staaltje vakwerk.
Johnny, dit is voor mij jouw beste werk tot hiertoe.
Als Bolléfan heb je me alweer kunnen bekoren en met ieder boek durf je precies wat meer grenzen te verleggen.
Ik kijk enorm uit naar jouw volgend boek.
Nog veel succes met de verkoop van Web van leugens en met het schrijven.
Bolléfan
Kristel
Na 8 jaar keert Madeline terug naar Etouffant terug.
Het liefste van al zou ze liever thuis blijven, maar de plicht roept.
Ze moet het huis van haar overleden moeder leeghalen en nog wat paperassen bij de notaris in orde brengen.
Zowel bij de notaris als bij de dorpelingen merkt Madeline dat ze niet echt met open armen wordt ontvangen, maar eerder wordt uitgespuwd.
Waarom de dorpelingen zo afkerig reageren weet ze niet.
Alleen krijgt Madeline de kriebels als ze van enkelen dezelfde waarschuwing krijgen.
Madeline trekt zich van de dorpelingen niets aan er vreemde dingen gebeuren en haar buurman vermoord wordt teruggevonden….
Johnny doet het weer…. Alweer heeft hij een spannende thriller geschreven waarbij je wordt meegesleurd in het verhaal.
We leren Madeline en haar mama beter kennen en de mix tussen heden en verleden wordt goed verdeeld over het hele verhaal.
Die rustpunten zijn welkom om toch maar even te bekomen bij de klifhangers van het vorige hoofdstuk.
Daar is Johnny een meester in, de lezers vast te houden bij een spannend stuk om dat dan even te lossen door ineens door te gaan op een ander onderwerp.
Het is onmogelijk om het boek weg te leggen want je wilt als lezer echt weten wat er verder gebeurt in het verhaal.
Het plot had ik niet zien aankomen, maar dat hoeft ook niet.
Ook hierin is Johnny een meester in om de lezer te misleiden, hij houdt de lezer een rad voor de ogen.
Maar ook dat is niet erg, dat is juist het fijne eraan.
Het verhaal leest hierbij ook heel vlot, is heel spannend en door het eenvoudig taalgebruik leest het ook aangenaam.
Maar niet alleen het verhaal is meesterlijk geschreven, ook de cover is alweer een plaatje.
En ook hierbij wil ik de ontwerper Dany Dadi in de bloemetjes zetten met deze prachtige cover.
De kleuren zijn vrij sereen, je ziet een vrouw in het water vallen met boven haar de oppervlakte, met de donkere kleuren als het diepe water.
De letters van de titel worden steeds grilliger en verwijzen hierbij dat het verhaal een thriller is.
Het verhaal en de cover: alweer een staaltje vakwerk.
Johnny, dit is voor mij jouw beste werk tot hiertoe.
Als Bolléfan heb je me alweer kunnen bekoren en met ieder boek durf je precies wat meer grenzen te verleggen.
Ik kijk enorm uit naar jouw volgend boek.
Nog veel succes met de verkoop van Web van leugens en met het schrijven.
Bolléfan
Kristel
3
Reageer op deze recensie