Zes, .... een psychische thriller die je af en toe doet huiveren

Voor de leesclub “De Boekenreizigers” las ik o.l.v. Erna Eikhoudt het boek “Zes” uit de pen van Rudy Morren.
Eddy De Keyser, de voormalige koning van het scherm, een laag gevallen presentator wordt dood aangetroffen.
Aanvankelijk wordt zelfmoord als doodsoorzaak opgegeven.
Maar wanneer er beelden van een slaande ruzie met zijn vader op de fatale avond aan de inspecteurs worden gegeven, is men er niet meer zo zeker van over de zelfmoord, maar wordt moord ook wel overwogen.
Tessa Vermeer en Sander Cap zijn 2 inspecteurs die op de zaak worden gezet.
Tessa voelt al snel aan dat er van alles niet klopt en dat er meer aan de hand is en dat de zogenaamde zelfmoord van Eddy.
Ze kan er aanvankelijk de vinger niet op leggen, maar alles heeft wel te maken dat de gouden 5, 5 rijkeluiszonen die het in hun later leven het hebben gemaakt en nu ook een bouwproject opstarten op de OCMW-site.
Wanneer enkele vrienden van Eddy gevolgd worden en vermoord, beginnen ze de link te leggen met het kamp 1985.
Daar speelde toen zich iets gruwelijks af dat de 5 vrienden geheim willen houden en men begint te vermoeden dat er iemand na 40 jaar wraak neemt.

Zes is het eerste boek dat ik lees van Rudy Morren, terwijl hij al 5 boeken op zijn palmares heeft staan.
Deze psychologische thriller bevat hier en daar wel gruwelijke taferelen waarbij ik even moest doorbijten.
Nochtans hou ik wel van gruwelijke thrillers, maar niet wanneer er dierenleed aan te pas komt.
Het verhaal heeft 2 tijdlijnen: het heden en 1985.
Beide verhaallijnen zijn goed uitgewerkt al had ik in het begin wel moeite om de verschillende personages uiteen te houden.
Maar gaandeweg wordt het me duidelijk hoe de karakters werden gevormd.

Het verhaal zit goed ineen al moest ik af en toe de zinnen eens herlezen om te begrijpen wat Rudy zijn bedoeling was.
Gaandeweg het einde begon het me te dagen wie de dader was, maar kon de vinger niet leggen op de beweegreden.
Toch waren er nog stukken in het plot die ik helemaal niet zag aankomen die best wel heftig waren.
Zes is niet de thriller die ik gewend ben te lezen met het nodige bloederige taferelen, het was vooral het psychisch aspect dat me wel kon bekoren.
Het is het eerste boek van deze auteur, maar ik denk niet de laatste.