Lezersrecensie
Hofman lucht zijn hart.
Hoewel Tim Hofman al enkele goed verkopende boeken op zijn naam heeft staan, Gedichten van de Broer van Roos uit 2017 en Grappig Jammer, verschenen in 2019, is hij toch vooral bekend van tv en Youtube. Hij presenteerde onder meer Spuiten en Slikken en Over mijn lijk op BNN. Sinds 2016 presenteert hij de populaire online webserie #BOOS. In deze reeks helpt hij mensen met problemen die ze zelf niet opgelost krijgen. De bekendste aflevering uit de serie is ongetwijfeld die waarin hij verscheidene medewerkers van The Voice Of Holland en The Voice kids ontmaskert als plegers van machtsmisbruik en andere onwelvoeglijkheden. Het interview waarin hij mediabaas John De Mol op de rooster legt, is intussen Nederlands audiovisueel erfgoed.
Intussen is Hofman niet gestopt met schrijven en is zijn nieuwste boek een feit. Goede moed, met de veelbelovende ondertitel ‘pleidooi voor een minder bang bestaan’, is uit bij Meulenhoff.
In achttien hoofdstukken met titels als ‘Voorbij de angst voor falen’ of ‘Voorbij de angst voor constante dreiging’, gaat Hofman in op thema’s die de hedendaagse mens angst inboezemen. Hij vertelt over de verwoestende faalangst die hij had bij het eerder genoemde John De Mol-interview en over hoe zijn leven eruit zag nadat hij ernstig werd bedreigd in zijn kantoor in Hilversum. Hofman neemt het op voor klimaatactivisten die soms bij Shell moeten zijn om te tanken en fileert het jeukwoord ‘woke’. Terloops vraagt hij zich ergens onderweg af of we echt niet zonder kapitalisme kunnen en hoe we onze maatschappij voorbij de constante zoektocht naar winst kunnen navigeren.
De tijdsgeest heeft inderdaad nood aan boeken die de angstig makende actualiteit wat nuanceren. Een boek dat ons zegt dat het allemaal vooral heel erg lijkt, maar dat bang in een hoekje kruipen ook niet de oplossing is. En dat hetgeen ons overkomt eigenlijk van alle tijden is. Zo’n boek is Goede Moed alvast niet geworden. Het leest eigenlijk vooral als een reeks lange opiniestukken van Tim Hofman, een man die in zijn leven heel wat columns geschreven heeft voor allerhande Nederlandse bladen en websites.
De stukken in dit boek zijn vaak interessant, soms verfrissend en vertrekken altijd vanuit dingen die hem overkomen zijn, wat het bij momenten een erg persoonlijk werk maakt, al loert drammerigheid hier en daar wel eens om de hoek. Mensen die vooral de ondertitel te letterlijk nemen en een zelfhulpboek verwachten met het idee écht met minder angst rond te lopen, zullen van een kale reis thuiskomen. Mensen die al fan waren van Hofman, zullen dat na het lezen van dit boek nog altijd zijn.
Intussen is Hofman niet gestopt met schrijven en is zijn nieuwste boek een feit. Goede moed, met de veelbelovende ondertitel ‘pleidooi voor een minder bang bestaan’, is uit bij Meulenhoff.
In achttien hoofdstukken met titels als ‘Voorbij de angst voor falen’ of ‘Voorbij de angst voor constante dreiging’, gaat Hofman in op thema’s die de hedendaagse mens angst inboezemen. Hij vertelt over de verwoestende faalangst die hij had bij het eerder genoemde John De Mol-interview en over hoe zijn leven eruit zag nadat hij ernstig werd bedreigd in zijn kantoor in Hilversum. Hofman neemt het op voor klimaatactivisten die soms bij Shell moeten zijn om te tanken en fileert het jeukwoord ‘woke’. Terloops vraagt hij zich ergens onderweg af of we echt niet zonder kapitalisme kunnen en hoe we onze maatschappij voorbij de constante zoektocht naar winst kunnen navigeren.
De tijdsgeest heeft inderdaad nood aan boeken die de angstig makende actualiteit wat nuanceren. Een boek dat ons zegt dat het allemaal vooral heel erg lijkt, maar dat bang in een hoekje kruipen ook niet de oplossing is. En dat hetgeen ons overkomt eigenlijk van alle tijden is. Zo’n boek is Goede Moed alvast niet geworden. Het leest eigenlijk vooral als een reeks lange opiniestukken van Tim Hofman, een man die in zijn leven heel wat columns geschreven heeft voor allerhande Nederlandse bladen en websites.
De stukken in dit boek zijn vaak interessant, soms verfrissend en vertrekken altijd vanuit dingen die hem overkomen zijn, wat het bij momenten een erg persoonlijk werk maakt, al loert drammerigheid hier en daar wel eens om de hoek. Mensen die vooral de ondertitel te letterlijk nemen en een zelfhulpboek verwachten met het idee écht met minder angst rond te lopen, zullen van een kale reis thuiskomen. Mensen die al fan waren van Hofman, zullen dat na het lezen van dit boek nog altijd zijn.
1
1
Reageer op deze recensie