Een boek dat ogen opent
Het was 22 februari 2014 toen de Britse freelance journaliste Reni Eddo-Lodge besloot om haar frustraties over haar dovemansgesprekken rondom racisme te ventileren op haar blog. Het bericht ging viraal. Dankzij de vele, vaak onverwacht positieve reacties besloot ze de post verder uit te werken tot een boek, dat zopas verscheen onder de titel Waarom ik niet meer met witte mensen over racisme praat.
Het is haar debuut, maar Eddo-Lodge komt niet onbeslagen op het ijs. Ze is een in Groot-Brittannië gerespecteerd journaliste die eerder al artikelen schreef voor onder meer The Guardian, The Independent en The New York Times. In 2018 was ze één van de zeven prominente vrouwen van het jaar volgens het tijdschrift Vogue.
Geen term zo beladen als racisme, daarom doet Eddo-Lodge in het eerste hoofdstuk heel erg haar best om deze te duiden; de eerste vijftig bladzijden beslaan als het ware de geschiedenis van het racisme. De slavenhandel, die toch 270 jaar heeft geduurd, komt uitgebreid aan bod. Ze schrijft over kinderen die in de vroege 20ste eeuw als ‘gehandicapt’ werden weggezet omdat ze zwart waren en over de ‘Windrush’-generatie; de goedkope arbeidskrachten die massaal vanuit de Caraïben werden aangesleept om in het Verenigd Koninkrijk in de mijnen en fabrieken te werken.
In de daaropvolgende hoofdstukken ontleedt ze feilloos hoe het Britse overheidsbestel het racisme geen duimbreed in de weg legt (en soms zelfs mee in de hand werkt) en fileert ze ‘white privilege’ – een term die eigenlijk geen vertaling behoeft, maar toch een beetje ongelukkig wordt vertaald als ‘witte bevoorrechting’. Ze schrijft ook een huiveringwekkend interview dat ze had met Nick Griffin, leider van het ultrarechtse Britain First, woordelijk uit.
Haar ervaringen als zwarte feministe krijgen (terecht) veel aandacht, net als het gegeven dat de twee gevechten, die elkaar op het eerste zicht perfect lijken aan te vullen, elkaar toch vaak in de weg zitten. Tot slot geeft ze een volledig hoofdstuk tips mee: wat kunnen mensen – gekleurd of wit – doen om het fenomeen racisme zo goed en zo kwaad het kan terug te dringen?
Waarom ik niet met witte mensen over racisme praat is een erg belangrijke eye-opener geworden over jezelf een tweederangsburger voelen in eigen land, ook voor mensen van buiten het Verenigd Koninkrijk. Want ook al gaat het vooral over de specifieke problematiek van de eilandbewoners – over Zwarte Piet bijvoorbeeld geen woord – veel stukken kun je zonder veel adaptatie kopiëren en plakken naar de situatie in de Lage Landen.
Eddo-Lodge slaat je murw met feiten en cijfers, getuigenissen en verslagen. Haar werk is bijzonder goed gedocumenteerd; de voetnoten beslaan maar liefst veertien pagina’s. Haar schrijfstijl is vaak erg confronterend en eigenlijk vooral door dat laatste is dit boek een absolute aanrader.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van kristofsjongers
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
