Lezersrecensie
Kortverhaal voor Flair
Na ‘het meisje in de trein’ had ik uiteraard beter moeten weten, maar ja, ik ben geen ezel en stoot me dus met plezier graag 2 keer aan dezelfde steen. Je raadt het al, dit wordt geen leuk verhaal.
Voor mij is dit geen boek, maar een hoop nonsens en anekdotes op een hoop gesmeten, met daarin een hint van een verhaal; gebonden in boekvorm met inderdaad een kaft voor en achter…
In die zin doet het me geweldig denken aan ‘Hardziek’ van Sarah Denoo, waar ook een hoop onzin en puberaal gezwets een soort van boek vormden, ook over een soort van achterlijk Vlaanderen dat de meeste mensen blijkbaar herkennen vanuit hun jeugd. Ik eigenlijk niet, of het zou moeten zijn dat het Kortrijk van mijn jeugd toch iets meer ontwikkeld is dan de rest van Vlaanderen (en dat denk ik nu eigenlijk echt niet).
Waarschijnlijk is het eigen aan de Vlaming dat hij z’n eigen dorp/stad achterlijk en klein vindt en geen gelegenheid laat voorbijgaan om z’n eigen leefwereld te kleineren… ‘Poëtisch beschreven’ staat er op de achterflap… ik vind er helemaal niets poëtisch aan, voor mij is dit pipi/kaka poëzie. Sinds Brusselmans, Verhulst en andere Lannoyes weten we dat dit hier in Vlaanderen inderdaad geweldig aanslaat.
De krampachtige pogingen om in iedere zin een woordgrapje, vergelijking, spitsvondigheid te smokkelen, zijn –volgens mij- ook geen proeve van schrijven, maar proberen eerder het gebrek aan verhaal te camoufleren…
Ontdoe het boek van al zijn overbodige anekdotes en je houdt een kortverhaal over van 25 bladzijden dat je als extra bijlage met de Flair kunt meegeven.
Voor mij is dit geen boek, maar een hoop nonsens en anekdotes op een hoop gesmeten, met daarin een hint van een verhaal; gebonden in boekvorm met inderdaad een kaft voor en achter…
In die zin doet het me geweldig denken aan ‘Hardziek’ van Sarah Denoo, waar ook een hoop onzin en puberaal gezwets een soort van boek vormden, ook over een soort van achterlijk Vlaanderen dat de meeste mensen blijkbaar herkennen vanuit hun jeugd. Ik eigenlijk niet, of het zou moeten zijn dat het Kortrijk van mijn jeugd toch iets meer ontwikkeld is dan de rest van Vlaanderen (en dat denk ik nu eigenlijk echt niet).
Waarschijnlijk is het eigen aan de Vlaming dat hij z’n eigen dorp/stad achterlijk en klein vindt en geen gelegenheid laat voorbijgaan om z’n eigen leefwereld te kleineren… ‘Poëtisch beschreven’ staat er op de achterflap… ik vind er helemaal niets poëtisch aan, voor mij is dit pipi/kaka poëzie. Sinds Brusselmans, Verhulst en andere Lannoyes weten we dat dit hier in Vlaanderen inderdaad geweldig aanslaat.
De krampachtige pogingen om in iedere zin een woordgrapje, vergelijking, spitsvondigheid te smokkelen, zijn –volgens mij- ook geen proeve van schrijven, maar proberen eerder het gebrek aan verhaal te camoufleren…
Ontdoe het boek van al zijn overbodige anekdotes en je houdt een kortverhaal over van 25 bladzijden dat je als extra bijlage met de Flair kunt meegeven.
11
1
Reageer op deze recensie