Roman over persoonlijke groei

Het is uit tussen Andy en Jen. Andy snapt echt niet waarom Jen hun relatie verbrak. Zijn ludevedu is enorm en hij zwelgt in zelfmedelijden. Andy toont weinig zelfreflectie, raakt depressief en zet het op een zuipen. Hij zoekt naar antwoorden, waarom de relatie stuk is gelopen. Hij houdt nog steeds van Jen.
Naar mijn zin is Andy enotioneel te onvolwassen en te onzelfstandig. Weet hij wel wat een echte, evenwichtige liefdesrelatie inhoudt? Ondanks al zijn issues zit er ook humor in het verhaal. Tot het laatste hoofdstuk had ik twijfels of hij talent heeft om een goede stand-up comedian.Toch vind ik het voor Andy ook een sneue situatie, want hij moet blijkbaar nog zoveel leren. Hoe zit het eigenlijk met zijn vriendschappen, hebben de vrienden een goede band met elkaar?
Het gaat in deze roman veel over Andy. Ik vond het eerst saai en moest me aanvankelijk door het boek heenworstelen. Maar als ik zijn brief aan Jen lees, dan wordt het me meer duidelijk. Gelukkig kreeg Jen ook haar kans om haar kant van de break-up toe te lichten. Het eind vind ik wel mooi,omdat we een veranderde Andy zien.
Dolly Alderton heeft een levensecht boek geschreven met psychologische issues als een break-up, volwassen worden, onafhankelijk zijn, evenwichtige liefdesrelaties en echte vriendschappen. Eigenlijk briljant hoe ze de hoofdpersonages heeft uitgewerkt. Ik snap nu wel waarom dit boek hoge beoordelingen krijgt. Naar mijn zin wat te langzaam qua flow, maar het blijft gewoon een goed boek.