Een modern roodkapje laat zien dat het leven geen sprookje is

Hanneke van de Kerkhof is een verhalenmaker met een bachelordiploma scenografie. De cover toont hoe belangrijk visualisatie voor haar is: in het verhaal zal duidelijk worden, waarom de wolf op die manier is samengesteld. De rode accenten verwijzen naar roodkapje en de wolf en het detail met het ISBN-nummer is best origineel. Het handige, kleinere boekformaat met binnenflappen is perfect voor een young adult: het boekje lijkt nog in volle groei, net zoals het hoofdpersonage.

‘Wolf, wolf, hoe laat is het?’ is het coming-of-ageverhaal van Loes. Er zijn drie delen: eb, vloed en springtij. De wolf loopt als een rode draad door het verhaal. De hoofdstukken zijn van elkaar gescheiden door wolvenpootjes en het eerste beslaat slechts één lijn, maar is wel een binnenkomer:

‘Loes is een ongelukje. Een nacht. Een dronken bui. Te laat.’

Zo wordt ze met een rugzak geboren, waarin haar ouders, leerkrachten en medeleerlingen gretig allerlei zaken stoppen. Vanzelfsprekend krijgt Loesje meer en meer gezondheidsklachten. De lezer volgt haar lijdensweg langs allerlei dokters en dubieuze therapeuten, maar gelukkig is er haar beste vriend Arend en de mysterieuze meneer Boom. De oude fotocamera van papa is een heerlijk kantelmoment.

Een magisch realistisch laagje en een vleugje humor zijn nodig om het frêle hoofdpersonage door de zware thema’s te loodsen. Ongewenste zwangerschap, partnergeweld, kinderverwaarlozing, pesten, eetstoornis, alopecia, lupus en prille verliefdheid zitten allemaal in dit kleinood vervat. Een sublieme weergave van de impact van al die problemen op Loesje is de beeltenis van het meisje in het meer dat haar helpt zichzelf terug te vinden.

Er zit vaart in het verhaal. Lees niet té snel en geef de magische beelden de tijd om helemaal tot jou door te dringen. De auteur gebruikt korte, eenvoudige zinnen waardoor de onschuldige kinderlogica de lezer recht in het hart treft. Achter die naïeve humor zit heel wat verdriet verborgen, waarmee Loesje lang alleen worstelt.

‘Kan houden van, pijn doen?’

‘Het is niet nodig om sorry te zeggen tegen een kind. Of wel?’

‘Is het mogelijk jezelf uit te gummen als een mislukte tekening?’

‘Mijn huis is stuk, onbewoonbaar verklaard en toch kan ik niet verhuizen.’

‘Wolf, wolf, hoe laat is het?’ is een verborgen pareltje dat aangenaam verrast met zijn originaliteit. Het verhaal is goed opgebouwd en is op maat van jongvolwassenen geschreven. Moeilijke thema’s worden door de eenvoudige taal en schitterende beeldspraak toegankelijk voor een jong publiek dat troost uit dit verhaal kan putten. Zelfs oudere lezers kunnen er lessen uit trekken. Een aanrader voor jong en oud.