Worstelen met ethische vragen

Bernhard Schlink is rechter en hoogleraar. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij in zijn boeken veel aandacht heeft voor ethische kwesties.
Dit is een boek uit 1995 en het is inmiddels in ruim veertig talen vertaald. Het boek is ook verfilmd. Helaas met Engels als voertaal. Daar staat tegenover dat Kate Winslet de hoofdrol vervult. Dat maakt alles goed. Zowel film als boek beoordeel ik als best wel oké maar ik ben niet laaiend.

Het boek is te dun. Er wordt zoveel thematiek aangeroerd en daardoor blijft zoveel onuitgewerkt dat het boek oppervlakkig is geworden en dus de film ook.
Een paar voorbeelden:
Michael komt uit een kil gezin. Geen wonder dat hij zijn toevlucht zoekt tot Hanna. Zijn gezinsleden stellen amper vragen bij zijn voortdurende afwezigheid. Beide ouders zijn getraumatiseerd door de oorlog en hebben geen ruimte voor warmte, genegenheid en aandacht
Veel later komt Michael erachter dat Hanna een oorlogsmisdadigster is. Valt hem aan te rekenen dat hij van haar houdt?
Hanna is analfabeet. De drijfveer van veel analfabeten is dit te verbergen, uit schaamte. Heeft Hanna zich hierdoor in de nesten gewerkt en is dat een verzachtende omstandigheid?
Wat te denken van alle Duitsers, zeker in de zestiger jaren, die passief toegekeken hebben bij alle gruweldaden van de nazi's. Zijn zij mede schuldig?
Deze vraag is nu weer actueel: zijn de Russen schuldig aan de wandaden van Poetin? Vallen hun die collectief aan te rekenen?
De gewetensnood van zowel Michael als Hanna worden wel aangestipt maar niet echt uitgewerkt. Evenmin is er in het boek aandacht voor de wederzijdse gevoelens van liefde. In hoeverre was die ambivalent? Hoe groot was de wederkerigheid? Wat was het verschil tussen toen en bij het weerzien?

Tenslotte bleef bij mij nog iets hangen uit de film: Michael bezoekt een Joodse vrouw. Zij was slachtoffer van oa Hanna's nalatigheid. Waarom maakte de regisseur van haar een welgestelde, deftige dame in een oogverblindend fraaie villa?